016

Draco pov.

Ze keek met groten ogen de kamer rond, ik moest toegeven dat mijn vader's kantoor er erg indrukwekkend uit zag. Het was zo stil dat ik mijn en haar ademhaling kon horen, de muziek hoorden we zelfs hier niet. Ze liep naar de radio en zette hem aan. Een melodie vulde de kamer en maakte de sfeer minder ongemakkelijk. Ze liep dansend naar me toe en stak haar hand uit. 'Dans met me.' glimlachte ze en pakte mijn hand vast. Ik liet me door haar naar zich toe trekken en blijkbaar vond ze het dus niet verveldend dat er geen één centimeter tussen ons in zat. Onze lichamen schuurden (ow, wat klinkt dat verkeerd) langs elkaar terwijl we danste. Mijn handen lagen op haar middel en haar handen streelde mijn rug. De tinteling die ik eerder voelde werden nog heviger en ik voelde hoe het bloed door mijn aderen heen racede. Mijn hart ging tekeer en ik voelde hoe mijn ademhaling zwaarder werd, ze maakte me gek. Ik hield het bijna niet meer vol en liet een hand naar beneden glijden, naar haar heup. Blijkbaar kuurde ze het goed en trok me nog dichter tegen zich aan. Ik voelde hoe haar borstkas ook heviger op en neer ging. Ik hield het niet meer en pakte haar bij haar polsen vast. Ik drukte haar zachtjes tegen de koele muur. 'Draco, sorry, maar dit gaat niet, je weet dat ik iets me Cedric heb.' stamelde ze, maar haar ogen spraken boekdelen. Ze verlangde net zo erg naar mij als ik naar haar. 'I wish this didn't feel like this, 'cause I don't wanna miss this kiss.' Zong ik zachtjes in haar oor en streelde met mijn lippen haar kaak. Ik liet mijn lippen over haar hals glijden en drukte kusjes op haar schouder. Ik had inmiddels haar handen los gelaten en voelde ze hoe ze haar nagels in mijn schouderbladen kerfde. Ze genoot er van en ik ook. 'Draco, we zouden dit niet doen......maar.' Fluisterde ze en ik voelde hoe een hand over mijn borstkas gleed en ze me dichter tegen zich aantrok. Mijn handen gleden over haar lichaam en bleven op haar heupen hangen. 'Ik wil jou.' fluisterde ik en overbrugde de laatste centimeters tussen ons. 'Mijn zoon, dat je een vriendin hebt, oke, maar kun je dit niet beter voor thuis bewaren?' hoorde ik mijn vaders stem zeggen. Onmiddelijk deinsde ik achteruit en liet Lily los. Lily keek geschrokken en haar wangen begonnen rood te worden. Ik wist niet wat ik moest zeggen, ik was stom verbaasd dat mijn vader me hier zou betrappen met Lily. Hij trok een wenkbrauw op en keek ons verwachtingsvol aan. Hij wist wie Lily was, ze viel gelukkig niet in het verkeerde keelsgat. 'Sorry, Draco ik moet gaan.' zei ze en glipte weg. 'Leuk u te ontmoeten, Mr. Malfoy.' zei ze en glimlachte ff naar mijn vader. Voordat ze maar een stap verder kon zetten, had mijn vader al weer vraag neer geschoteld voor haar. 'Mevrouw Ambrosius, lijkt u het niet leuk om dit weekend nog bij ons te verblijven, dan kunt u samen met Draco naar school.' Stelde mijn vader voor, Lily draaide zich om en keek mijn vader verbaast aan. 'Sorry, maar uhm, ik en Draco hebben niks. Het lijkt me heel leuk , maar ik kan niet zomaar bij u blijven dit weekend.'wimpelend veegde ze het aanbod van mijn vader van tafel. 'ow, dus mijn zoon en jij hebben hier dus niks staan doen. Dan heb ik het vast verkeerd gezien.' grijnsde hij, mijn vader wist duidelijk hoe hij iemand moest overtuigen. 'Draco, mijn zoon, neem Mevrouw Ambrosius mee naar ons huis.' zei hij en glimlachte naar me, ik knikte en pakte Lily bij haar hand vast. Lily liep sprakeloos met me mee het kantoor uit. 'hé, als je dit niet wilt moet je het gewoon zeggen, dan zet ik je wel bij school af.' fluisterde ik in haar oor. 'Nee, Draco ik ga wel met je mee.' zei ze en gaf me een klein glimlachje. Ik kneep ff in haar hand en we gingen samen naar ons huis. Wilde ik dit wel? Ik had Lily nu namelijk wel in een lastige positie gezet. Natuurlijk wilde ik haar als de mijne, maar op deze manier was anders dan gepland. Lily wat doe ik je toch aan.