#001

‘Ik word er helemaal gek van!’ roep ik gefrustreerd tegen mijn moeder. Altijd die domme fotografen, de urenlange shoots, de lange uren, het weinige slapen. Ik heb niet echt een leven, ik moet alleen maar werken. Ook al wist ik dat wel toen in deze business inging, het is erger dan ik in eerste instantie dacht. Model zijn lijkt supermooi, maar het is ook heel hard werken. Je MOET op je lijn letten anders wordt je niet meer geboekt. Je maakt lange dagen en je slaapt heel weinig en dan zeuren ze ook nog op je als je wallen onder je ogen hebt. Ik word er gek van. Ik wil wel een keer een normaal leven, gewoon naar school, gewone vrienden. Geen vriendjes die op je geld uit zijn en geen vriendinnen die voor je roem met je omgaan, gewoon normaal rustig. Ook al zal dat wel nooit gebeuren, het duurt dan maar even voordat iemand mij herkent en de paparazzi alweer helemaal over mij heen zitten. Ik heb het een keer geprobeerd en dat ging niet helemaal als gepland. Dat was nog een gewone vakantie, zonder de paparazzi, maar voordat je het weet staan ze op je stoep te wachten tot je naar buiten komt. Die vakantie was dus helemaal naar de klote. Ik kwam in het modellenwereldje toen ik 16, inmiddels ben ik 19, was en ik gespot werd op straat, toen was ik nog helemaal niet klaar voor een carrière, maar het leek mij wel een hele leuke ervaring. Dus ik ben meegegaan naar het modellenbureau en vanaf daar is het heel snel gegaan. Ik vond het superleuk om te poseren en alle aandacht te krijgen. Mijn moeder was er vanaf het begin al niet mee eens, maar ze zei er niets van. Maar na een poosje ben je het poseren en voor de camera staan ook wel weer zat, toen kreeg ik de kans om modeshows te lopen. Dat vond ik helemaal geweldig, maar net als met alle dingen kreeg ik er al snel weer genoeg van. Zo ben ik altijd al geweest, mijn ouders hebben ook een fortuin uitgegeven aan speelgoed, omdat ik na een paar maanden al weer klaar was met mijn oude speeltjes. Mijn moeder heeft dat trouwens ook, daarom zijn ook we ook al zo vaak verhuist. Het zit in de familie dat we overal al snel genoeg van hebben. Daarom is mijn vader ook bij ons weggegaan, tenminste dat neem ik aan. Later ben ik erachter gekomen dat hij affaire had met zijn secretaresse en mijn moeder heeft het ontdekt. Hij is dus weggegaan met de secretaresse en woont nu ergens in Frankrijk. Hij stuurt mij nog wel kaarten en brieven, maar die gooi ik meestal direct weg.
‘Nou Sam, dan gaan we toch gewoon weer weg,’ zegt mijn moeder tegen mij. Ik wist het!
'Maar nu wil ik het anders doen, ik wil niet dat er steeds paparazzi om mij heen loopt en mij stoort.'