``139``

Dean lacht hard terwijl ik met mijn ogen rol. ‘moet je haar eens horen, heerlijk’ ik zak wat onderuit. ‘Dean als jullie een kamer willen moet je het zeggen hoor’ reageert Sam. Even grinnik ik. Dean had de impala eindelijk helemaal gerepareerd en hij was er duidelijk heel erg blij om. ‘luister maar niet schatje’ mompelt hij tegen de auto. ‘waarom ben je in zo’n goede bui?’ gaat het gesprek tussen de jongens verder. ‘waarom niet?’ reageert Dean terug. ‘mijn schatje is helemaal als nieuw, we hebben een zaak. Alles komt goed!’ roept Dean vrolijk uit. ‘wow, geef jou een paar afgehakte hoofd, vermoord vee en je bent mister sunshine’ weer rol ik met mijn ogen en staar naar buiten.

‘dude, we waren bijna ontmaskert!’ Roept Dean uit als hij weer naast de auto staat. Ik heb mijn benen over de leuning van de voorste stoel gelegd en kijk even op. ‘moet ik het de volgende keer dan maar doen?’ Dean pakt mijn benen en gooit ze van de leuning. ‘nee, ik weet zeker dat jij het niet veel beter kan’ voor de discussie tussen Dean en mij kan los barsten stapt Sam in. ‘ik denk dat Alex, zo wel mee moet’ met een brede glimlach kijk ik naar Dean terwijl hij naar Sam kijkt. ‘dus je wilt dat zij mee gaat terwijl wij naar het hoofd kijken?’ even trek ik mijn wenkbrauw op. ‘goed… maar dan mag zijn het hoofd vast houden’ gelijk kijk ik vol walging naar Dean. ‘echt niet!’