[Twincest] Kaulitz: Wel of Niet? [Twincest] 26

Zóóóó'n fakking cutie foto <3 (Kijk hoe achterlijk dun dta kind eigenlijk is O.O)
("Ehm... Ik heb nog wel een oude gitaar, en Bill heeft vast wel een extra microfoon, toch?")[Tom PoV]: Bill knikt, en ik klap in mijn handen. "Hier is het adres van de studio..." Ik krabbel het op een papiertje. Stiekem zet ik mijn mobiele nummer eronder. Als Iris het aanpakt, ziet ze de cijfertjes en kijkt me met grote ogen aan. Samenzweerderig knipoog ik naar haar en ze stopt het briefje in haar broekzak. Er word op de deur geklopt. "Dames, tijd voorbij!" roept een man en zwaait de deur open. We nemen afscheid van de meisjes, en meteen zie ik Michelle achter de man staan. "Hey lief." zegt ze klef, en slaat haar armen om me heen. "Heey." zeg ik, en kijk de gang in. "Waar is Mandy?" vraag ik, en kijk Michelle aan. Ze haalt haar schouders op. "Komt vanavond naar zijn kamer ofzo." glimlacht ze, en kust me op mijn mond. Ik kus terug, maar hou mijn mond gesloten. "Hmmmm..." kreunt Michelle zacht. "Hèhè (Duivels lachje dus), wil je me ofzo?" grinnik ik plagerig, en Michelle drukt zich tegen me aan. "Laten we gaan. Bill, Mandy komt straks als het goed is." nemen we afscheidt van Bill, en ik vertrek samen met het meisje naar mijn kamer. (Dit deel klopt niet he? Zo niet, dan heeft Tom een eigen kamer gevraagd dus betaalt nu ook voor zijn eigen kamer enzo x3) De deur is nauwelijks dicht of Michelle trekt gêil mijn shirt uit. Ik gooi mijn pet op de ladenkast en ze begint me te zoenen. "Ik... wil... je..." fluistert ze tussen het zoenen door. Ze duwt me langzaam naar achter, tot we op het bed vallen. Ze begint aan mijn gulp te frummelen en ik schop mijn broek aan de kant. Als ze haar jurkje over haar hoofd trekt, voel ik ineens een steek. Het doet niet echt lichamelijk pijn, amar meer geestelijk. Bill! Schiet het ineens door mijn hoofd. Verder kan ik niet denken, want Michelle zit inmiddels alleen in haar strîng op mijn onderbuik. "Tom... Neem me." Om deze best dozige uitspraak grinnik ik even, en Michelle grijnst naar me. Ze gaat anast me liggen en slaat haar benen om me heen. Normaal zou ik nu echt helemaal door het lint gaan, maar nu... "Michelle..." fluister ik. Ze kijkt me met vreemd glanzende ogen aan. "Ik denk... Dat het niet lukt..." zeg ik zacht, en voel mijn hoofd rood worden. Ineens is Michelle helder, haar ogen kijken me raar aan. Dan verschijnt er een minachtende glimlach op haar gezicht. "Tss... Triest hoor..." fluistert ze zacht, met een gemene ondertoon. Ze laat me los en trekt haar bh aan. "Dat het DE Tom Kaulitz niet lukt..." maakt ze haar zin af, en grijnst kwaadaardig naar me. Het voelt alsof ik ene klap in mijn gezicht gekregen heb. "Zo ligt het helemaal niet, trut!" spring ik uit bed, en hijs me in mijn broek. "Wat jij wil..." ze loopt naar de deur en doet het schouderbandje van haar jurk goed. "Zwak watje..." zegt ze zacht, amar net hard genoeg dat ik het hoor. Woest storm ik op haar af en pak haar pols. "Wat wil je nu nog?" vraagt ze me boos. "Rot op, en zeg dit tegen niemand!" sis ik haar toe, en duw haar dan ruw de deur uit. Ik sla de deur dicht, en hoor het in de gang galmen door de klap. Dan verwijderen Michelles hakken zich van mijn deur, en even later is het stil. Ik bedenk me nu dat ik Bills kamerdeur niet heb horen gaan. Ik heb nu echt even zo'n vreselijke behoefte om hem vast te houden... Ik maak stilletjes de deur open en loop op mijn tenen naar Bills kamerdeur. Het is stil. Voorzichtig maak ik de deur open, en zie Bill met zijn rug naar me toezitten. Geen Mandy. Ik sluit de deur zachtjes en klim op Bills bed. Ik kruip anar hem toe tot ik met mijn gezicht bij zijn schouder hang. "Is Mandy er niet?" fluister ik, en Bill draait zich langzaam om. Hij schudt zijn hoofd, en kijkt mij dan aan. "En Michelle dan?" Ik haal mijn schouders op. "Het lukte gewoon niet..." fluister ik dan, en voel me weer rood worden.