005

3.
Het was niet onberoerd gebleven dat er een meisje in het dorp was verschenen. Zo groot was het niet en de roddels waren binnen een mum van tijd bekend bij de plaatselijke bewoners. Zeker de vrouwen hadden er een handje van en hielden er van om de laatste veranderingen in het dorp in de gaten te houden. Zeker als het om mannen en de liefde ging. Het was zomer en zeker in deze tijd van het jaar waren de roddels sappiger en beter dan ooit te voren. Niet dat er veel van waar was maar al deze roddels doden de tijd, maakte plaats voor plezier en het gelach van de vrouwen was van verreweg al te horen als ze weer eens in de zon bij een restaurantje zaten bij te praten. Zo zat ook Ella samen met haar vriendinnen voor Rigotto’s in de zon te genieten met een glaasje wijn.

Kate keek in haar glas; hij was halfvol, of halfleeg. Bekijk alles zo positief mogelijk, de woorden die haar moeder zo vaak sprak dreven weer in haar gedachten op. Het was het enigste wat haar moeder haar had geleerd. Het was, naast het uitbundige leven dat haar moeder leidde het enige wat haar was bijgebleven van deze vrouw en evenals haar jeugd. Het waren dingen waar ze liever niet aan dacht en ook het liefst zou vergeten. Kate lachte schamper in zichzelf. Haar moeder, viel daar ook maar iets positiefs over te vertellen? Het was de vrouw die haar op de wereld had gebracht maar verder was het geen moeder voor haar geweest. Toen ze zes was kwam haar moeder erachter dat het niets voor haar was. Eten koken, de was doen en voor een kind zorgen. De lol was er af en haar moeder kon iets van haar “to do list” afstrepen. Een kind krijgen. Check. Vanaf dat moment kwam haar oma bij hen wonen en nam de rol van moeder zijn over en zorgde er voor dat Kate een goede jeugd had. Haar moeder ging verder met haar leven, uitgaan, veel drank en zoveel mannen mee naar huis nemen als ze maar wou. Niets was ze te gek, ze was bijna vergeten dat ze nog een dochter had. Kate schudde haar hoofd en nam een klein slokje van haar wijn. Als zij ooit een kind zou krijgen zou ze het anders aanpakken dan haar eigen moeder. Die enkele minuten dat Kate in gedachten was, was er tussen haar vriendinnen een heftige woordenwisseling los gekomen. Het gebeurde wel vaker en Kate schonk er weinig aandacht aan maar luisterde wel mee, zeker toen ze de naam van Chris hoorde vallen. Chris, de jongen die haar hart nog steeds iets sneller liet kloppen als hij met haar sprak. Ze hadden kort een relatie gehad maar Chris had die relatie beëindigd, hij voelde niets voor haar. ‘Heb je het al gehoord Maria? Chris heeft een dame op bezoek.’ Luca keek naar Maria en ook Kate keek naar Maria. Maria had gelijk haar oog op Chris laten vallen toen hij het dorp in kwam maar ze had na twee jaar nog steeds geen succes gehad met hem. Dat was ook de reden dat Kate nooit had vertelt dat er iets tussen hun twee had gespeeld. ‘Ik denk dat zij de reden is waarom je nooit succes hebt gehad bij hem,’ Luca keek naar Maria en Kate voelde hoe de spanning tussen hen twee te snijden was. Luca hield er van om mensen tot het uiterste te drijven. Iets wat ze soms iets te goed deed. De opmerking viel verkeerd bij Maria en haar ogen werden met de seconde kleiner, Luca moest uitkijken. Maria keek om zich heen of niemand had gehoord wat Luca zei. Haar status betekende veel voor haar: vrijgezel en gek op mannelijk gezelschap. Het probleem was alleen dat Maria er graag mee pronkte. Het was nog net niet zo ver dat ze haar vriendinnen vertelde over wat er allemaal gebeurde na een feest. Luca en Kate hadden het haar verboden, te veel informatie. ‘Maria, zie gewoon in dat hij geen interesse in je heeft,’ zuchtte Luca en ze nam nog een slokje van haar wijn. Maria hief haar handen in de lucht en maakte een dramatisch gebaar. Ze was een echte Spanjaard. Dat merkte je aan alles, het uiten van haar gevoelens was één van de dingen. Hun vriendengroep was erg verschillend. Luca was Italiaans, Maria Spaans en zij, Kate was een Engelse. Deze verschillende afkomsten en dus ook gebruiken hebben al enkele keren tot ruzies uitgelopen. Uiteindelijk werd het altijd bijgelegd, soms met moeite en soms met smekende gebeden. Ze konden niet met en niet zonder elkaar. ‘Nooit word ik afwezen, nog nooit heeft een man nee tegen mij gezegd. Waarom krenkt deze Engelse man mijn ego?’ Maria schudde haar hoofd. ‘Ik zal die meid laten zien dat zij niet zomaar binnen kan komen wandelen, Chris tot zich toe te eigenen en mij, na al mijn verwoede pogingen alleen achter laten.’ Luca en Kate keken elkaar even aan. Maria overdreef, dat was duidelijk. Ze wist ook niet waarom ze zo deed, Maria kon zich niet binden. Ze wou niet ergens aan vast zitten. Ze hield er van om te doen wat ze zelf wou zonder steeds op haar vingers te worden gekeken. ‘Doe geen dingen waar je spijt van krijgt,’ zei Kate en hiermee was het gesprek afgelopen en ging het al snel over iets anders. Iedereen was vergeten wat Maria had gezegd maar zelf was ze haar woorden nog niet vergeten en was ook niet van plan om ze te vergeten. Ze hield er niet van als haar naam zwart werd gemaakt en ze zou dit meisje laten zien dat ze hier niet welkom was. Koste wat het kost.