Principes
26 okt 2012 - 20:04
Ik ben een vrouw van principes. Ik houd me aan enkele regeltjes die ik zelf heb opgesteld en ik probeer me niet te laten verkleiden. Woensdagavond is één van mijn vele principes doorbroken. Ik heb altijd gezegd dat ik de eerste 2-3 jaar niet drink als ik moet gaan rijden met de auto. Zelfs niet één of twee pintjes wat eigenlijk wel mag. Maar ik had het mezelf de eerste 2-3 jaar afgezworen om er te drinken als ik achter het stuur moest. Naar het schijnt is de politie er heel streng in als je positief blaast in de eerste 2 jaren dat je auto rijdt. Laat ik nu nog maar sinds vorig jaar september alleen rijden. Dus ik rijd nog maar een jaar, vandaar dat ik nog in die kritieke periode zit waarin ze je harder aanpakken. Om deze reden heb ik dus het principe dat ik niet drink als ik moet rijden.
Woensdag blijf ik altijd plakken na de training (op de rivier) in onze kantine. Jan kwam zijn training op het kanaal ook naar de club. Hij had een fles champagne bij die hij had gekregen omdat hij tweede was geworden van de eenzit marathon varen (wat een enorme prestatie is!). Hij deelde dat uit, maar ik zei “Doe maar niet, want ik moet nog rijden.” Ik weet niet of je het kent, maar dan dringen ze aan dat je het toch maar aanneemt enzo. Ik bezweek. Ik heb champagne gedronken en ik moest daarna naar huis rijden. Het zou weer typisch zijn dat wanneer ik eens iets tegen mijn principes doe, ik ineens een controle ofzoiets zou krijgen. Dus op de terugweg was ik me er mentaal al aan op voorbereiden dat ik ineens alcoholcontrole zou hebben. Uiteindelijk heb ik geen alcoholcontrole gehad, maar het zou me niet verbazen, moest ik dat net dan hebben.
Bah, bij de eerste slok van mijn glas voelde ik me al schuldig tegenover mijn principes. Het was nochtans hele lekkere champagne. Maar na enkele minuten was ik mijn principes alweer vergeten. Tot ik in de auto kroop, dan kwam dat schuldgevoel weer terug. Wat haatte ik mezelf toen. Ondertussen is dat wel over, maar ik ga me toch voornemen dit niet te vaak te laten gebeuren. Maar jah, regels zijn er om overtreden te worden.
Wie van jullie heeft ook zo van die principes? Hebben jullie die ooit al doorbroken?
Woensdag blijf ik altijd plakken na de training (op de rivier) in onze kantine. Jan kwam zijn training op het kanaal ook naar de club. Hij had een fles champagne bij die hij had gekregen omdat hij tweede was geworden van de eenzit marathon varen (wat een enorme prestatie is!). Hij deelde dat uit, maar ik zei “Doe maar niet, want ik moet nog rijden.” Ik weet niet of je het kent, maar dan dringen ze aan dat je het toch maar aanneemt enzo. Ik bezweek. Ik heb champagne gedronken en ik moest daarna naar huis rijden. Het zou weer typisch zijn dat wanneer ik eens iets tegen mijn principes doe, ik ineens een controle ofzoiets zou krijgen. Dus op de terugweg was ik me er mentaal al aan op voorbereiden dat ik ineens alcoholcontrole zou hebben. Uiteindelijk heb ik geen alcoholcontrole gehad, maar het zou me niet verbazen, moest ik dat net dan hebben.
Bah, bij de eerste slok van mijn glas voelde ik me al schuldig tegenover mijn principes. Het was nochtans hele lekkere champagne. Maar na enkele minuten was ik mijn principes alweer vergeten. Tot ik in de auto kroop, dan kwam dat schuldgevoel weer terug. Wat haatte ik mezelf toen. Ondertussen is dat wel over, maar ik ga me toch voornemen dit niet te vaak te laten gebeuren. Maar jah, regels zijn er om overtreden te worden.
Wie van jullie heeft ook zo van die principes? Hebben jullie die ooit al doorbroken?
Er zijn nog geen reacties.