Mijn goede voornemens voor 2012 zijn …
29 dec 2011 - 12:02
Ik kwam laatst tot het besef dat ik nog nooit mijn proefcolumn online had gezet. Dat terwijl ik nu al een jaar bij de eerste lichting columnisten zit. Het werd nu wel eens tijd jullie te laten lezen waarmee ik columnist was geworden. Ik had het een beetje moeten herwerken omdat veel dingen niet meer up-to-date waren of gewoon niet meer van toepassing waren. Dus veel leesplezier.
Wat mijn voornemen voor dit jaar is? Geen voornemens maken.
Ieder jaar opnieuw vragen mensen me wat mijn goede voornemens van dit jaar zijn. Ieder jaar opnieuw doe ik mijn uiterste best om iets leuks te verzinnen. Weet je wat, ik bedenk nooit iets leuks of iets waar ik echt voor zou willen gaan. Vrienden vertellen me: “Ik ga op een anti-koekjes-dieet,” of “Ik ga drie keer per dag mijn tanden poetsen.”. Of ze ook echt uitkomen, zien we in 2013. Ik heb voor mezelf besloten niet meer mee te doen aan goede voornemens. Wonderbaarlijk genoeg zijn ze zo snel weer weg zoals ik ze snel verzonnen heb. In de put der vergetelheid gevallen. Dus het heeft toch geen nut er nog te verzinnen.
Waar ik wel aan mee doe zijn doelstellingen. Iets dat plots in je hoofd te binnen schiet en waar je meteen voor wil gaan. Iets dat ook geen heel jaar duurt, want zulke dingen houd ik toch niet vol, zelfkennis. Om maar een voorbeeld te geven ga ik volgende week zeker trainen, ook al is het winter. Ik kajak en ik doe dit het hele jaar door. Soms schiet het eruit omdat het water bevroren is of dat ik gewoonweg niet op de club geraak. In ieder geval wil ik dit soort dingen doen, doelstellingen voor een korte periode.
Ik heb over het algemeen geen hoge pet op voor ‘goede voornemens’. Want ten eerste vergeten vele mensen, net als ik, na enkele dagen, weken of maanden hun goede voornemens weer. Zo raakt onze put der vergetelheid goed vol. Ik heb wel respect voor de mensen die dit een heel jaar volhouden, al ken ik er zelf geen één. Ik ken er die proberen, maar er gewoon niet in slagen.
Dat is nog een stom aspect van die goede voornemens. Mensen willen elkaar overtreffen, dat zit nu eenmaal in onze genen. Tegen andere mensen liegen we over onze goede voornemens. Ik geef even een voorbeeld: ‘Ik ga iedere dag mijn huiswerk maken.’. Dan vraagt moeder wanneer je lekker bezig bent op Quizlet “Hoe staat het met je huiswerk?”. Het antwoord weet je waarschijnlijk zelf wel, oeps.
Het derde nadeel van ‘goede voornemens voor dit jaar’ is dat mensen de lat gewoon veel te hoog leggen. Ze zeggen het wel, maar doen het niet omdat ze weten dat ze het toch niet waar kunnen maken.
Als ik nu ik toch een ‘goede voornemen’ moet verzinnen, dan weet ik er één.
‘Mijn goede voornemen voor 2012 is dat ik heel het jaar lekker mezelf blijf en geen andere goede voornemens plan omdat ik ze toch niet waar maak.’
Fijn 2012!
Wat mijn voornemen voor dit jaar is? Geen voornemens maken.
Ieder jaar opnieuw vragen mensen me wat mijn goede voornemens van dit jaar zijn. Ieder jaar opnieuw doe ik mijn uiterste best om iets leuks te verzinnen. Weet je wat, ik bedenk nooit iets leuks of iets waar ik echt voor zou willen gaan. Vrienden vertellen me: “Ik ga op een anti-koekjes-dieet,” of “Ik ga drie keer per dag mijn tanden poetsen.”. Of ze ook echt uitkomen, zien we in 2013. Ik heb voor mezelf besloten niet meer mee te doen aan goede voornemens. Wonderbaarlijk genoeg zijn ze zo snel weer weg zoals ik ze snel verzonnen heb. In de put der vergetelheid gevallen. Dus het heeft toch geen nut er nog te verzinnen.
Waar ik wel aan mee doe zijn doelstellingen. Iets dat plots in je hoofd te binnen schiet en waar je meteen voor wil gaan. Iets dat ook geen heel jaar duurt, want zulke dingen houd ik toch niet vol, zelfkennis. Om maar een voorbeeld te geven ga ik volgende week zeker trainen, ook al is het winter. Ik kajak en ik doe dit het hele jaar door. Soms schiet het eruit omdat het water bevroren is of dat ik gewoonweg niet op de club geraak. In ieder geval wil ik dit soort dingen doen, doelstellingen voor een korte periode.
Ik heb over het algemeen geen hoge pet op voor ‘goede voornemens’. Want ten eerste vergeten vele mensen, net als ik, na enkele dagen, weken of maanden hun goede voornemens weer. Zo raakt onze put der vergetelheid goed vol. Ik heb wel respect voor de mensen die dit een heel jaar volhouden, al ken ik er zelf geen één. Ik ken er die proberen, maar er gewoon niet in slagen.
Dat is nog een stom aspect van die goede voornemens. Mensen willen elkaar overtreffen, dat zit nu eenmaal in onze genen. Tegen andere mensen liegen we over onze goede voornemens. Ik geef even een voorbeeld: ‘Ik ga iedere dag mijn huiswerk maken.’. Dan vraagt moeder wanneer je lekker bezig bent op Quizlet “Hoe staat het met je huiswerk?”. Het antwoord weet je waarschijnlijk zelf wel, oeps.
Het derde nadeel van ‘goede voornemens voor dit jaar’ is dat mensen de lat gewoon veel te hoog leggen. Ze zeggen het wel, maar doen het niet omdat ze weten dat ze het toch niet waar kunnen maken.
Als ik nu ik toch een ‘goede voornemen’ moet verzinnen, dan weet ik er één.
‘Mijn goede voornemen voor 2012 is dat ik heel het jaar lekker mezelf blijf en geen andere goede voornemens plan omdat ik ze toch niet waar maak.’
Fijn 2012!
Er zijn nog geen reacties.