Sinte Katriena
26 nov 2011 - 13:46
25 november is een datum dat geen enkele kindergedachte ontsnapt hier in Arendonk. Op 25 november is het Sint-Katharina, oftewel gaan zingen voor snoep. Het uniform is een dikke winterjas, een (grote) zak voor snoep en een lampionnetje. Ik vond het altijd één van de leukste dagen. Dan ging je met je mama of papa in de buurt aan de huizen zingen. Als je wat ouder was, ging je met vriendinnen. Op het eind van de avond kon je overal in het dorp ergens wel een warme chocomelk en een warme versgebakken wafel krijgen. Voor de tijd tussenin kon je bij een frituur zingen en dan kreeg je een frikandel (curryworst). En als niemand de deur open doet, dan volgt er een ‘haat’-liedje. “Hoog hoois, léég hoois. Der zit ’n grierige pin in hoois.” Lekker plat dialect gezongen natuurlijk.
Ik heb een keer meegemaakt dat het ineens op 25 november heel hard sneeuwde. Dat was mijn eerste 25 november met sneeuw. Ik zat net kilometers van huis met een vriendin te zingen. Maar het had zo hard gesneeuwd dat ik niet meer naar huis kon fietsen. Toen moest iemand mij komen halen met de auto. Goh, goede tijden.
Als je Sint-Katharina wil vergelijken met iets, kan dat met Sint-Maarten. Dan gaan de kindjes ook zingen, maar achter Sint-Katharina zit een andere betekenis. Het wordt zelfs vermeld in het liedje: “’n kjeske vur ne cent”, ofwel “een kaarsje of een cent”. Katharina is zeg maar de patroonheilige van mijn gemeente. En in den oude tijd waren er rijkere en arme buurten. De arme buurten konden nog maar net leven van hun huisnijverheid, maar iedere winter wordt het weer eerder donker. Geen licht betekende geen nijverheid. Dus Katharina kwam met het idee dat de kindjes op een avond om kaarsjes konden zingen. Dus sindsdien gingen alle kinderen bij de rijkere buurten Sint-Katharina zingen. Dan kregen de kindjes restanten van kaarsjes of een centje om een kaars van te kopen. Zo konden de ouders in de winterperiode net iets langer verder werken. Langer verder werken betekende meer producten en die extra producten konden ze ook verkopen, dus meer winst.
Die gedachte is met de jaren vervlogen, maar de kindjes zingen nog steeds. Nu voor snoep en zeg nu zelf: jij hebt nu toch ook liever een snoepje dan een kaars.
Zingen /zongen jullie ook aan deuren?
Als iemand het hele liedje wil ontcijferen (dialect), mag die een pb sturen. Dan stuur ik het liedje door.
Ik heb een keer meegemaakt dat het ineens op 25 november heel hard sneeuwde. Dat was mijn eerste 25 november met sneeuw. Ik zat net kilometers van huis met een vriendin te zingen. Maar het had zo hard gesneeuwd dat ik niet meer naar huis kon fietsen. Toen moest iemand mij komen halen met de auto. Goh, goede tijden.
Als je Sint-Katharina wil vergelijken met iets, kan dat met Sint-Maarten. Dan gaan de kindjes ook zingen, maar achter Sint-Katharina zit een andere betekenis. Het wordt zelfs vermeld in het liedje: “’n kjeske vur ne cent”, ofwel “een kaarsje of een cent”. Katharina is zeg maar de patroonheilige van mijn gemeente. En in den oude tijd waren er rijkere en arme buurten. De arme buurten konden nog maar net leven van hun huisnijverheid, maar iedere winter wordt het weer eerder donker. Geen licht betekende geen nijverheid. Dus Katharina kwam met het idee dat de kindjes op een avond om kaarsjes konden zingen. Dus sindsdien gingen alle kinderen bij de rijkere buurten Sint-Katharina zingen. Dan kregen de kindjes restanten van kaarsjes of een centje om een kaars van te kopen. Zo konden de ouders in de winterperiode net iets langer verder werken. Langer verder werken betekende meer producten en die extra producten konden ze ook verkopen, dus meer winst.
Die gedachte is met de jaren vervlogen, maar de kindjes zingen nog steeds. Nu voor snoep en zeg nu zelf: jij hebt nu toch ook liever een snoepje dan een kaars.
Zingen /zongen jullie ook aan deuren?
Als iemand het hele liedje wil ontcijferen (dialect), mag die een pb sturen. Dan stuur ik het liedje door.
Er zijn nog geen reacties.