Chapter 50

Daviënne Aphrael Price

Ik rende door het kasteel en probeerde te helpen waar ik kon. Ik was van de astronomy tower weggestuurd en hoewel niemand daar enig gezag over met had besefte ik me maar al te goed dat ik moest doen wat ze zeiden omdat een discussie niemand verder zou helpen. Ik zag een vervloeking op een van de Weasleys afvliegen. 'Protego!' riep ik en de vervloeking werd weggekaatst.
Ik had geen tijd voor de rest en vloog zo snel mogelijk verder door het kasteel. Peeves viel de belagers van Hogwarts naar hartelust lastig n dit was een van de eerse keren dat zovee mensen hem dankbaar waren voor het vervelend en onuitstaanbaar zijn, de tijd met Umbridge was een van de zeldzame uitzonderingen. Ik zag opeens Draco, Crabbe en Blaise wegschieten en ik werd kwaad. Oké van Draco verwachtte ik niet anders en Crabbe deed precies wat Draco deed alleen dan een stuk slechter maar Blaise, ik had gehoopt dat hij zich buiten deze strijd zou houden voor Heather, ik wist dat ze nu doodsangsten moest uitziten omdat ze niet wist waar hij was. Ik stond dan ook net op het punt om hem te vervloeken toen ik door de kracht van een explosie achterover werd geworpen. Ik knade met mijn hoofd tegen de muur en alles werd zwart.

Ik opende mijn ogen en merkte dat ik op een dun matje ofzo lag. Ik herkende het dak onmiddelijk, of eigenlijk herkende ik het feit dat er geen dak leek te zijn maar dat was eigenlijk wel hetzelfde vond ik. Ik kwam overeind. 'Daviënne!' hoorde ik iemand opgelucht roepen.
Neville omhelsde me. 'Wat is er gebeurd?' vroeg ik. 'Hebben we gewonnen?'
'YouKnowWho heeft Harry een uur de tijd gegeven om naar hem te komen in het forbidden forrest, hij beloofd ons dan met rust te laten.'
'Hij is hopelijk niet zo stom dat hij ook echt naar hem luisterd?' vroeg ik Neville.
'Moeilijk te zeggen. Hij raakt Harry op een kwetsbaar punt, hij wil niet dat er mensen voor hem sterven.'
Ik keek rond om te kijken wie het overleefd hadden. Tot mijn grote schrik kon ik Ginny niet vinden. 'Waar is Ginny?' vroeg ik met een trillend stem.
'Bij haar familie,' zei Neville en nu pas vielen de tranen in zijn ogen mij op. 'Fred is dood.'
Op dat moment kwm er een oude vrouw naar ons. 'Oma,' zei Neville. 'Oma dit is Daviënne, Daviënne dit is mijn oma.'
'Je bent een Slytherin,' zei ze verbaasd. 'Ik wist niet dat jij met Slytherins omging Neville.'
'Daviënne is een speciaal geval, ze hoort bij ons en daar moeten we blij mee zijn, ze is een geweldige heks.'
'Hij overdrijft mevrouw,' zei ik. 'Er zijn er in deze zaal minstens vijftig aanwezig die zonder moeite van me kunnen winnen in een duel.'
'Een bescheiden Slytherin,' zei ze. 'Ik wist nit dat die er waren.'
'Ik ben niet de enige,' zei ik en ik keek naar de grond.
Helaas had ik hen vriendschap verspeeld.