True Colors 055

Broken heart
Ashley pov,,

Ik sta nu al 5 minuten voor die stomme deur en ik heb al twee keer gebeld maar ze doen niet open. Verdrietig draai ik me om. Net wanneer ik het voorpad af kom,komt er een auto aangereden en stopt voor me. ‘Is er weer niemand thuis?’ vraagt de vrouw en wijst naar het huis. ‘Uhm, nee.’ Zeg ik. ‘Ohh, voor wat kom je dan kan ik wel wat achter laten,’ wanneer ze zit de praten zet ze haar auto goed en stapt uit. ‘Ik ben namelijk de poetsvrouw.’ ‘Ah, oké.’ Zeg ik alsof dat de normaalste zaak van de wereld is. ‘Kunt u zeggen dat hun kleinkind is geweest?’ ‘Kleinkind?!’ ‘Ja.’ ‘Dat kan niet hoor meisje, die mensen hebben niet eens een zoon of dochter.’ ‘Ohh,, uhm oké dan.’ Verdrietig stap ik weg. Na een halfuur gewandeld te hebben kom ik aan bij het hotel. Meteen ren ik naar mijn kamer ik wil vandaag echt niemand meer zien. Nick niet Joe niet Kevin niet. Echt niemand. Meteen als ik binnen kom laat ik me met een plof vallen op bed. Dikke tranen rollen over mijn wangen. Hoe kon ik nou toch geloven dat ik eindelijk mijn oma terug had gevonden. Dat is toch krankzinnig. Na een tijdje begin ik dan maar is mijn koffer te maken allerlei kleren en mijn spullen prop ik er al in. Na het inpakken, laat ik me terug op het bed vallen. Na een tijdje val ik in slaap.