True Colors 053

Frevvr <33
Ashley pov,,

Net voordat ik het hotel verlaat check ik nog is voor de laatste keer of ik alles bij heb: Geld Check enveloppe Check. Enzo ga ik nog even door. Na een tijdje besef ik dat ik toch alles bij heb. Net wanneer ik wil vertrekken voel ik dat iemand op mijn schouder tikt. Verschrikt draai ik me om en zie dan Kevin staan. ‘Wat ga je doen?’ vraagt hij ‘Uhm, ik ga ff wandelen.’ ‘Je weet toch dat we morgen vertrekken hé.’ ‘Ja tuurlijk.’ Zeg ik dan. ‘Zal ik meegaan wandelen?’ ‘Goh, uhm nee dat hoeft niet.’ en ik vertrek uit het hotel. Toch gek dat ze me geld heeft mee gegeven voor de trein. Ik moet de trein niet eens nemen, maar ja wie weet wat ze wel allemaal niet denkt (^^). Als ik bij het station aankom stap ik toch even binnen om te vragen of iemand het adres misschien kent. Uiteindelijk kom ik iemand tegen ‘Sorry, maar zou ik je iets mogen vragen?’ vraag ik dan aan de man in zijn werkkledij ‘Ja tuurlijk.’ Antwoordt die terug. ‘Kent u misschien dit adres? ‘ ‘Nee, sorry vraag het anders daar eens.’ Zegt hij terwijl hij naar een deur wijst. ‘Oké dank je.’ Zeg ik dan. Rustig klop ik op de deur. ‘Binnen!’ hoor ik iemand roepen. ‘Hallo, ik heb eens een vraagje.’ Zeg ik dan als ik binnen kom. ‘Ja, vraag maar meisje.’ Zegt hij dan. ‘Kent u misschien dit adres?’ ‘Ja, ik zal de weg even uitstippelen.’ (of hoe dat je het ook schrijft ) ‘Ja dat zou fijn zijn.’ Snel krabbelt hij er wat op en geeft het dan aan me. ‘Dank je.’ Zeg ik voordat ik de deur sluit. ‘Graag gedaan.’ Hoor ik nog. Voor het station naar rechts lees ik dan. Oké daar gaan we dan. Na een tijdje gelezen te hebben ken ik de weg wel van buiten denk ik. Snel vertrek ik richting mijn oma. Vele gebouwen kom ik voorbij, héél veel winkels, parken, restaurants,.. Eindelijk kom ik aan bij de straat. Nummer 23 moet ik zijn. 9,11,13 en sneller stap ik door 21,23. Wow verbaast sla ik mijn handen voor mijn mond. Volgens mij sta ik voor het grootste huis in de stad. Meteen stap ik richting de deur.Bibberend druk ik op de bel.