Fietsen is gevaarlijk

De zomer komt eraan. Iedereen wil buiten zijn. Je gaat eens een keer liever met de fiets ergens heen dan in die verstikkende auto of bus. Je neemt je fiets en vertrekt. Onderweg bedenk je je dat je niet teveel op het mooie weer mag letten want anders heb je problemen op de weg. Na een vermoeiende rit kom je eindelijk aan. Luidop laat je iedereen weten dat je echt nooit meer met de fiets komt. Als mensen dan vragen waarom je niet meer wil, is je antwoord simpel: er is oftewel geen f*cking fietspad en anders is er serieus iets mis mee.

Men wil mensen meer met de fiets laten gaan. Het zou beter zijn voor het milieu en voor de gezondheid. Oké, ik kan hiermee leven. Het enige waar ik dan niet mee kan leven, is dat er amper iets voor de fietser gedaan wordt. Over het algemeen zijn de fietspaden in slechte staat of zijn er zelfs geen fietspaden. Dit maakt dat het gevaarlijker is dan op de bus zitten vol vechtersbazen die ieder moment de persoon naast hen willen neersteken. De overheid klaagt dat er te weinig met de fiets wordt gegaan. Dan denk ik: geef dan het goede voorbeeld en ga zelf eens met de fiets naar het parlement ofzo.

Ik woon zelf in een dorp waar veel toeristen komen. Veel wielertoeristen en dan heb ik het niet enkel over de wielrenners. Enkele jaren hebben ze beslist de fietsverbinding op onze grens nog eens te verbeteren. Geweldig resultaat. Ik had zelfs gehoopt dat ze de smaak te pakken hadden gekregen en meteen het aangrenzende fietspad op de brug mee opnieuw te leggen. Nee, ze stoppen enkele meters voordat de brug begint. Enkele kilometertjes heb je een mooi, breed, roze fietspad en dan BAM. Een brug met steile bochten en amper 50 cm aan weerszijden plaats voor een ‘fietspad’. Ons dorpje zit economisch niet in de knoei en heeft iedere dag een heel lading vrachtwagens over zijn wegen en raad eens: ook over de brug. Dan komt er eens een vrachtwagen langs je aan een rotvaart. Geloof me, dat is eng en zeker als die vrachtwagen er geen rekening mee houd dat jij maar 50cm hebt. En dit soort wegen haat ik het meest.

Er zijn niet veel manieren om het bestuur te laten inzien dat er vernieuwing moet komen of zelfs een fietspad. Zo hebben mensen in mijn buurt vele maanden protestborden gehangen. Op onze brug jong een vrij lachwekkend bord, maar het bord vertelde wel de waarheid. “Pas op: putten.” “Parijs-Roubaix”. Putten waren er zeker! Je zag zelfs het verroestte ijzer van de funderingen! Je moet een degelijke mountainbike hebben om er heelhuids over te geraken. Ik heb al vaak met platte band gestaan door deze diepe putten. Enkele weken besloot de gemeente om onze gebeden te verhoren. Er kwam een volwaardige renovatie van de hele brug. Volwaardige renovatie mijn gat. Het enige dat nu degelijk is, is de autoweg. Het fietspad is oneffen, vertoont nu al verslijtingsverschijnselen in putten en er is zelfs een bobbel van bijna 10 cm hoog. Deze dingen horen zeker niet bij een “volwaardige renovatie”. Als je iets doet, doe het dan ook goed.

Zo ook is er hier een lange weg, waar mensen 90 km/h mogen rijden. Fietsers zijn toegelaten op de weg. Maar wie zich daar riskeert, heeft snel kleerscheuren. Daar is niet eens een fietspad. Fietsers krijgen de 10cm die nog over is naast de witte volle lijn. Geweldig veel plaats toch? Buurtbewoners klagen al jaren en de studenten van de nabijgelegen dorp, zijn verplicht met de bus te komen. Buurtbewoners en –mijn- school, maken al jaren petities. Vorig jaar zijn ze er eindelijk mee akkoord gegaan, maar er is nog steeds geen verandering. Typisch…

Mijn punt is: men wil dat jij je gaat arrangeren om meer met de fiets te gaan. Ze snappen niet dat jij het gevaarlijk vind om 20cm naast een auto te fietsen. Goh, er moest nog maar eens een dodelijk ongeval gebeuren, dan pas schieten ze in actie. Trouwens, dan nog niet altijd. Er zijn verschillende verkeersdoden per week, en nog wordt er bijna niets aan gedaan. Als gemeenten nu eens goed in fietspaden zouden investeren, zou dat aantal verkeersdoden zeker naar dalen.

Tja, ik zal maar gewoon blijven fietsen zeker?