Tegenstroming
10 maart 2011 - 19:09
Mensen worden tegenwoordig zo hard beïnvloed door andere mensen. Dit beïnvloedt ieder zijn persoonlijke mening. Straks hebben we allemaal dezelfde gedachten en komt niemand meer voor zijn mening uit. We worden een stelletje robots.
Kijk mij nu, na jarenlang in dezelfde klas te zitten, ben ik aan ze gewend geraakt. Ik ben niet een van de populairste, maar ook niet een van de ‘ongewilden’. Als er net een onenigheid is geweest met de leerkracht en de ietwat ‘drukkeren’, is de spanning soms te snijden. Wanneer de leerkracht dan om een antwoord vraagt, dan houdt iedereen wijselijk zijn mond. Zelfs degenen die niet goed in de groep liggen. Niemand zegt wat omdat er een stil verbond is tussen de drukkeren en de anderen. Stiekem weet ik dat ik er eigenlijk tegen in kan gaan. Heel stiekem wil ik dat soms, maar wat is één persoon tegen een hele groep. Laten we dit maar peer pressure noemen.
Hier heb ik nog een welgekend voorbeeld voor jullie. Ik heb enkele vriendinnen. -Natuurlijk ben ik niet vriendloos.- De ene, laten we haar even A noemen, kan niet zonder B. Beste vriendinnen. Maar dat heeft zo ook zijn slechte kanten. A wordt zo hard beïnvloed door B, dat ze niet meer helder nadenkt. Samen zijn ze zo druk als het maar zijn kan. Maar Als A alleen is, kan je zelfs de vogels horen fluiten. Zo rustig is het.
Ik heb mijn punt nu een beetje proberen te verduidelijken. Ik weet dat ik er soms ook schuldig aan ben. Maar ik probeer zoveel mogelijk mijn eigen mening te vertellen waar mogelijk. In de klas kan dat niet altijd even goed, maar ze staan er voor open. Gelukkig mogen ze me, als ze me haten zou hete en ander verhaal geweest zijn. Het is soms gewoon zo gemakkelijk om met de groep mee te gaan.
Altijd met de groep meegaan is niet goed. Een brok met dezelfde gedachten. Soms dan ook weer wel. Denk maar een groepsopdracht. Hoe krijg je die af als je het niet eens bent met de rest. Soms kan je wat water bij de wijn doen en anderen hun zin geven. Even met de groep meegaan en je eigen mening niet laten tellen.
Het is goed om soms tegen de stroom in te gaan. Dat brengt variatie. Je leert andere meningen kennen, en je gaat aan je eigen mening sleutelen. Je neemt goede en ook slechte ideeën mee van anderen en verwerkt die in je eigen mening. Je zou zo nog wel eens slim kunnen worden.
Trouwens, een discussie af en toe is wel eens leuk. Hoe vaker je het doet, hoe beter je argumenten worden.
Dus wat ik wil zeggen: wees jezelf en ga lekker tegen de stroom in. Wat boeit het als anderen het niet met je eens zijn. Dat jij hun mening niet deelt. Dat jij uniek bent. Jij bent tenminste geen robot die braaf de maatschappij volgt en niet meer de gave heeft om zelf na te denken.
Lang leve je eigen mening!
Kijk mij nu, na jarenlang in dezelfde klas te zitten, ben ik aan ze gewend geraakt. Ik ben niet een van de populairste, maar ook niet een van de ‘ongewilden’. Als er net een onenigheid is geweest met de leerkracht en de ietwat ‘drukkeren’, is de spanning soms te snijden. Wanneer de leerkracht dan om een antwoord vraagt, dan houdt iedereen wijselijk zijn mond. Zelfs degenen die niet goed in de groep liggen. Niemand zegt wat omdat er een stil verbond is tussen de drukkeren en de anderen. Stiekem weet ik dat ik er eigenlijk tegen in kan gaan. Heel stiekem wil ik dat soms, maar wat is één persoon tegen een hele groep. Laten we dit maar peer pressure noemen.
Hier heb ik nog een welgekend voorbeeld voor jullie. Ik heb enkele vriendinnen. -Natuurlijk ben ik niet vriendloos.- De ene, laten we haar even A noemen, kan niet zonder B. Beste vriendinnen. Maar dat heeft zo ook zijn slechte kanten. A wordt zo hard beïnvloed door B, dat ze niet meer helder nadenkt. Samen zijn ze zo druk als het maar zijn kan. Maar Als A alleen is, kan je zelfs de vogels horen fluiten. Zo rustig is het.
Ik heb mijn punt nu een beetje proberen te verduidelijken. Ik weet dat ik er soms ook schuldig aan ben. Maar ik probeer zoveel mogelijk mijn eigen mening te vertellen waar mogelijk. In de klas kan dat niet altijd even goed, maar ze staan er voor open. Gelukkig mogen ze me, als ze me haten zou hete en ander verhaal geweest zijn. Het is soms gewoon zo gemakkelijk om met de groep mee te gaan.
Altijd met de groep meegaan is niet goed. Een brok met dezelfde gedachten. Soms dan ook weer wel. Denk maar een groepsopdracht. Hoe krijg je die af als je het niet eens bent met de rest. Soms kan je wat water bij de wijn doen en anderen hun zin geven. Even met de groep meegaan en je eigen mening niet laten tellen.
Het is goed om soms tegen de stroom in te gaan. Dat brengt variatie. Je leert andere meningen kennen, en je gaat aan je eigen mening sleutelen. Je neemt goede en ook slechte ideeën mee van anderen en verwerkt die in je eigen mening. Je zou zo nog wel eens slim kunnen worden.
Trouwens, een discussie af en toe is wel eens leuk. Hoe vaker je het doet, hoe beter je argumenten worden.
Dus wat ik wil zeggen: wees jezelf en ga lekker tegen de stroom in. Wat boeit het als anderen het niet met je eens zijn. Dat jij hun mening niet deelt. Dat jij uniek bent. Jij bent tenminste geen robot die braaf de maatschappij volgt en niet meer de gave heeft om zelf na te denken.
Lang leve je eigen mening!
Er zijn nog geen reacties.