Battle 5.2

Mijn vakantie dus. De vakantie van Bitter Sweet Revenge. Als ik er zo over nadenk, is het redelijk simpel. Een doorbraak. Maar ik denk niet dat we daar een goed lied over kunnen schrijven.
Misschien iets anders. Het zou onze bandnaam goed kunnen laten schijnen. Maar zou de rest van de band dat wel zo leuk vinden. We hebben al zoveel liedjes over mij. En alleen om mij te helpen Harry te kraken.
Ik draai me op mijn rug en staar liggend op mijn bed, naar het plafond.
One Direction was niet bij de uitleg van de nieuwe opdracht. Ik vraag me alleen af waarom. Het is niet zo dat ik Harry wilde zien ofzo.
Ik zucht diep en sta op. Het regent buiten. Binnenkort komt Halloween eraan. Dat wordt leuk. De school gaat heel broadway af met de leerlingen en dan gaan ze mensen bang maken en een kort optreden op Times Square. Klinkt nice. Zelf ben ik nooit echt een persoon geweest die van horrorfilms houdt. Maar sinds ik degene ben die andere bang maakt, krijg ik geen nachtmerries.
Ik vraag me af of Harry mee gaat doen. Ik denk het haast wel. Het zou one direction goed doen, een beetje spelen met hun fans. Ze bang maken.
Ik grijns bij die gedachte. Wat zou ik graag Lena en Ethan bang maken. En Carly. En Bitter Sweet Revenge.
Maar vooral Harry. Ik heb gewoon het gevoel dat hij zich alleen maar stoer voordoet. Stiekem is hij gewoon een gigantisch watje met krullen.
Mijn grijns wordt groter. Wat een heerlijke gedachte. Harry het in zijn broek laten doen.
'Wat zit jij te grijnzen, mijn mede revengenaar?' Hoor ik Jake roepen. Ik kijk uit het raam en zie mijn band staan. Revengenaar. Zo hadden onze fans zich genoemd. Onze meeste fans waren ook directioner. Ik snap het verband wel.
Mijn band loopt naar mijn voordeur en ik laat ze binnen.
'Hey. Jullie al ideeen voor de nieuwe opdracht.'
Ze kijken elkaar afwachtend aan. Alsof ze het zelf niet willen zeggen.
'Eigenlijk wel.' Begint Jake, als Lisanne en Bobsle hem beide aankijken. 'Onze bandnaam staat voor wraak nemen. Dus we dachten aan David en Harry in één keer. We hebben het al een beetje bedacht.' Hij legt een blaadje met slordige tekst voor me neer. Ik laat mijn ogen eroverheen glijden. De tekst is duidelijk. Zelfs in klad.
'Een heel goed begin.' Het sprak me best wel aan. Het laat duidelijk zien dat ik geen jongen nodig heb ik mijn leven.
'Jullie zijn geweldig!' Roep ik uit.