What the… Burn!

Keeve komt weer naar mijn kamer en in haar ogen zie ik dat Hiroto het niet geloofde ‘nee hé? Hij geloofde je niet hé? Vroeg ik. ‘nee, sorry’ zegt ze en by the by, Vader vroeg aan mij of je even kon komen. ‘ok ik ben zo weer’ zeg ik en loop naar de deur ‘ik ben in de open ruimte’ loopt achter me aan en gaat naar de open ruimte. Bij Vader aan gekomen wacht Vader me al op. ‘je krijgt je tweede spuit’ zegt hij en leidt mij naar de stoel. De pijn die ik toen voelde komt al weer terug als ik er aan denk. ‘hoeveel moet ik er nemen’ vraag ik ‘we geven je er eerst 5, dat is wel genoeg dat kan je lichaam wel aan, dat weet ik zeker.’ zegt hij. Het woord 5 blijft in me gedachten zitten en als ik me ogen sluit om rustig te blijven, voel ik een prik in me schouder, dat is de tweede spuit al. ‘ok, het is klaar, nu krijg je als het goed is er geen last van’ zegt hij en ik mag weer gaan. Het is al laat, ik ga naar mijn kamer er probeer mijn ogen dicht te doen maar ik ben nog steeds bang, 5 spuiten dat is heel veel! Wat als ik dat niet aan kan? Wat gaat er dan gebeuren? Zou mijn team het dan merken? Al die vragen gaan rond in me hoofd waardoor ik niet veel kan slapen. De volgende dag ben ik moe, erg moe. Ik hoorde dat Reize al met zijn team naar Nara is. En dat ik niet mocht kijken, Diam vertouwde me niet. Maar er is echt iets met de keeper, hou zou nog wel eens.. nee! Daar mag ik niet aan denken, hij kan ons niet verslaan! Dat mag niet! Dat kan niet! Niet met de steun van Vader! Ik loop naar de keuken om te ontbijten maar er is niemand, op Burn na, maar die slaapt altijd uit. Iedereen is vast trainen, kan niet anders. Na het ontbijten loop ik naar de trainingszalen, daar zijn de teams, zonder de captains. ‘dat is vreemd, waar zijn de captains’ zeg ik hard op, maar niemand hoort me, ik loop naar Ann die rustig aan het trainen is, ‘heb jij de captains gezien’ vraag ik in de hoop of zij het weet. ‘euhmm, ik geloof dat ze naar de wedstrijd van Reize zijn in Nara’ zegt ze en traint rustig verder. ‘oke’ zeg ik en loop naar Maquia die Desarm aan het inschieten is. ‘heey Maquia’ zeg ik en pak de bal van me af, en schiet de bal richting doel, niet te hard, niet de zacht. Desarm heeft hem niet terwijl hij een hissatsu gebruikte. ‘wauw, Ulvida wat een kracht’ zegt ze. ‘je deed er geen eens moeite voor’ zegt ze er achter aan. Ik lach naar haar en doe gezellig met haar mee. De spierversterkers werken, anders had Desarm hem niet tegen gehouden. Na het trainen ben ik samen met Keeve naar de open ruimte gegaan, ‘zouden de jongens er al weer zijn’ vraagt ze aan me, ‘ik heb geen flauw idee, ik wist niet eens dat ze weg waren’ antwoordt ik. Als we bij de open ruimte aan gekomen zijn, zijn ze al weet terug. ‘en?’ vraag ik. ‘en wat?’ krijg ik als antwoord terug. ‘hebben ze gewonnen’ ‘nog net met 2-0, vorige keer ging het meer’ antwoord Gazel. ‘jij bent nergens tevreden over’ antwoord ik en loop samen met Keeve naar de keuken waar we aan tafel gaan zitten. ‘wat heeft zij nou’ zegt Gazel en kijkt verontwaardigd ‘er is vast iets tijdens de training gebeurd’ zegt Hiroto. ‘Ulvida gedraagt zich al een tijdje zo, er is iets tussen Vader en Ulvida’ zegt Burn. ‘dan zou ze het wel tegen mij hebben gezegd’ zegt Hiroto ‘ik ben de captain van Genesis, zij niet’ zegt hij beschermend. ‘ja dus daarom is er gewoon iets tussen hun’ zegt Burn. ‘jij geeft ook niet op’ zegt Hiroto en loopt boos weg. ‘weetje, wat Keeve zei, zou nog wel eens waar zijn’ lacht hij ‘er is iets meer tussen hun twee ook al zitten ze bij elkaar in het team’ zegt hij en kijkt naar Gazel. ‘huh? Wat bedoel je’ zegt Gazel. ‘Ulvida en Hiroto’ zegt Burn hij geheimzinnig. ‘hoe weet jij dat nou’ zegt Gazel rustig en loopt naar de trainingszaal om zijn team te halen. ‘dan kom ik er zelf wel achter’ zegt hij. En loopt naar de keuken, zoekend naar Ulvida.