Love #Four

Het eerste wat ik merkte toen ik wakker werd was dat 1) Mijn hoofdpijn wegwas; 2) Het kapje dat om mijn mond zat, was weg en 3) Ik had nu iets bij mijn neus zitten. Waarom dat nou weer?! Ik opende mijn ogen en kwam erachter dat het donker was. Het gordijn was voor het raam gehezen maar er piepten wel wat zonnestraaltjes aan de zijkanten door. Ik voelde een gewicht op mijn benen liggen. Toen ik ernaar keek zag ik een Niall daar liggen. Hij lach opgekruld over mijn benen heen op zijn buik en ha zijn benen ingetrokken, zijn mond hing een beetje open en hij snurkte lichtjes. Ik ging overeind zitten en porde Niall in zijn zei. Hij murmelde iets terwijl hij een spastische beweging maakte en ging weer verder.
"Niall" mijn zachte, schorre stem weerklonk door de kamer. Ik porde hem weer. Hij murmelde iets en ik porde hem weer. Hij opende slaperig zijn ogen en rekte zich uit, waarbij hij een raar geluidje maakte. Bij de uitrekkende beweging trok ik snel mijn benen in. Niall schoot overeind en keek me aan, waarna hij me om de nek vloog. Hij wurgde me zowat, ondanks dat mijn benen ertussen zaten, en ik maakte een piepend geluidje.
"owhja, sorry" mompelde hij en ging in dezelfde houding als mij tegenover mij zitten.
"Hoe gaat het?" vroeg Niall. Opzich ging het wel goed, dus knikte ik. Ik had de neiging om dat ding bij mijn neus weg te trekken, en ging er dan ook met mijn hand naartoe. Niall schoot meteen in actie. "Die laat je maar mooi zitten" zei hij terwijl hij mijn hand vastgreep. Koppig als ik was gebruikte ik mijn andere hand, maar Niall greep hem vast en klemde ze allebei vast. Ik keek hem kwaad aan en begon aan mijn handen te trekken. De deur zwaaide open en de dokter kwam binnengelopen.
"Dus u foelt zich al weer beter Meneer Bieber, zie ik?" vroeg hij met opgetrokken wenkbrauwen toen ik Niall's handen vast had geklemd. Ik knikte zachtjes. Ik voelde niks meer, alleen stond mijn keel in de fik.
"Als het goed gaat, mag u over twee dagen naar huis. In een bijzonder geval morgen al" zei de dokter kritisch. Ik knikte. Niall keek me vrolijk aan.
"Je komt gewoon bij ons logeren!" zei hij vrolijk. "En geen ge-maar" zei hij voordat ik mijn mond al open kon trekken. Ik knikte zachtjes.
"Nou, hup hup nu slapen dan kan je morgen al mee" zei hij vrolijk. Ik keek hem chagrijnig aan en ging toen liggen. Niall ging naast mijn bed zitten. Ik voelde hoe hij mijn hand vastpakte voordat alles om me heen vervaagde en ik in mezelf in een droomloze slaap bevond.


What do you think? Let me know x

P.S. I've a question.... Don't call me selfish or something, but I really, really want more abo's... Can you two take care of that? It doesn't have to if you don't want to... Argh, forget the question