The day you saved my life [82]

*Nick pov*
Is een zebra nu zwart met witte strepen of wit met zwarte strepen?
"Maar je zal nooit raden wat er toen gebeurd is?"
En een zwarte kat met een witte poot? Is dat nu een zwarte kat met een witte vlek of een witte kat met een grote zwarte vlek?
"Nick? Nick? Luister je wel?"
"Mhmmm?" Je kijkt op en ziet het meisje dat al uren tegen je aan het spreken is.
"Ik wist het! Je luistert niet! Allemaal dezelfden!.."
"Het lijkt me echt interesant wat je allemaal gaat zeggen maar... Ik moet nu echt door gaan."onderbeek je haar.
"Wa.."
"Echt sorry.. Schrijf het op en stuur het langs mail door ofzo.. maar.." Je staat op en doet je jas aan. "Ik moet echt door."
Ze kijkt je met open mond na. Wanneer je buiten bent, kan je je niet tegenhouden om te lachen. Eindelijk ben je van dat mens verlost.. en je hebt de rekening niet betaald.. Ach dat doet er niet toe.. ze heeft 1 uur van je leven verkwist. Je stopt je handen in je zakken en gaat naar het park naast het restaurant. Je begint wat te zingen.
"I just got back from the doctor
He told me that I had a problem
but i realized it's you"
Het is al lang geleden dat jullie niet meer hebben opgetreden. Maar dat komt door Elisha. Nadat ze oud genoeg is om naar de opvang te gaan, kunnen jullie weer aan het werk. Je vindt het niet zo erg, je hebt toch niet zoveel inspiratie voor liedjes.
"I try to scratch away the issue
all I ever get is tissues"
Een meisje komt naar je toegelopen. "Sorry dat ik je stoor maar.. mag ik een handtekening?" Ze houdt een boekje in haar trillende handen.
"Tuurlijk." je tekent vlug het boekje en geef haar een kus op haar wang. Ze straalt helemaal en loopt terug naar haar vriendinnen die vol jaloezie toekijken. Je maakt je snel uit de voeten voor ze op mij afstormen.
"Nick?"
Je kijkt op en zie Mira wat verder staan. Mira... hand in hand met een jongen. Ze zwaait naar je en laat de jongen los alsof hij vuil is.
"Nick! Dat is zo lang geleden."
"Een maand."
"Een maand? Goh..."
De jongen is naast haar komen staan en wilt haar hand weer vastpakken. Ze negeert hem en houdt haar hand buiten bereik. Om 1 of andere duistere reden maakt je dat blij.
"Zo... Hoe gaat het met je?"vraagt ze
"Het gaat wel."
"En heb je al iets speciaals gedaan?"
"Euhm... Niet echt.. Ben gewoon met iemand uitgegaan.. Daarstraks.."
"Oh echt! Fijn!" ze lijkt niet echt enthousiast "En.. waar is ze?"
"Oh.. Nog in het restaurant.. Ik heb haar daar achtergelaten."
"Ah.. "
Ze vraagt niet eens waarom. Jullie blijven jullie aanstaren, tot de jongen opvallend kucht.
"Oh.. Nick.. dit is Harry... Een vriend van mij."
"Aangenaam."zeg je zonder hem aan te kijken.
"Zomaar een vriend?"vraagt die Harry.
"En hoe gaat het met Elisha?"vraagt Mira, hem negerend.
"Goed.. Denk ik toch."
"Zullen we samen eens naar Sandra en Kevin gaan?"
"Ja wanneer?"vraag je
"Waarom niet nu?"
"Maar en Harry dan?"
"Ja en Harry dan!"doet Harry.
"Oh.. " ze draait zich naar haar vriend. "Vindt je het erg dat ik met Nick ergens naar toe ga?"
"Erg."mompelt hij maar ze luistert niet.
"OK, daag!"
Ze trekt aan je schouder om je om te draaien en duwt je dan vooruit.