Time

Zayn, Liam.... Wie worden er nog meer vermoord? Ik voel me heel schuldig over wat er is gebeurd. Louis heeft me tot nu toe nog niet een keer in de steek gelaten, terwijl het voor hem misschien wel zwaarder is dan voor me. De zomer ging voorbij en het werd langzaam herfst. Ik woonde nu half bij Louis maar dat vond hij niet erg, mijn moeder had er ook geen problemen mee dus alles was wel goed zo. De herfst ging voorbij en het werd winter. Ik ging iedere winter altijd met mijn vriendinnen schaatsen. Maar nu was het anders. We gingen wel schaatsen maar het gevoel was anders. Ik miste iets....

"Kom op Ginger je kan het!" Ik maakte vaart, sprong een klein stukje in de lucht en maakte een halve draai. Ik lande op een been, en reed zachtjes verder over het ijs. "Ginger je bent de beste!!" Het voelde goed om zo aangemoedigd te worden. "Gin waar heb je dit ooit allemaal geleerd?" Vroeg Lincy. "Proberen, en oefenen, en heel veel blaren en blauwe plekken." Het was nog maar 3 uur, toch besloot ik om te gaan. Iedereen vond het flauw maar ik had echt geen zin meer. Mijn benen waren helemaal rood van de kou.

"Louis ik ben weer thuis." "Ben boven." Ik slofte naar boven om mijn natte kleren uit te trekken. "Louis kun je schaatsen?" "Uhm..." Louis wist het antwoord wel maar ik denk dat hij zich er voor schaamt. "Kom op Louis je kunt het gewoon zeggen." "Ik kom morgen wel met je mee naar de schaatsbaan en dan laat ik je zien hij 'goed' ik kan schaatsen." Ik dacht dat hij dit zei omdat hij er niets van kon. Maar het verbaasde me toch nog.

** Word vervolgd in het volgende hoofdstuk. **