[Twincest] Kaulitz: Wel of Niet? [Twincest] 12

Day after... And a concert!
("We houden het voorlopig voor onszelf, oké?" stelt Tom dan voor, en ik stem ermee in.) [Tom PoV]: "We houden het voorlopig voor onszelf, oké?" stel ik voor, en Bill knikt. We lopen samen naar beneden en gaan aan een tafeltje zitten. "Straks moeten we naar Ahoy, voor het installeren en al dat spul. Zal ik straks de anderen ff wakker maken?" Ik kijk mijn broertje vragend aan. "Ja." zegt hij alleen maar. Hij zit met zijn gedachten héél ver weg. Hij is verward, dat zie ik aan de blik in zijn ogen. Onder tafel pak ik zijn hand zacht vast en knijp er een beetje in. Bill word weer helder en glimlacht. Ik trek mijn hand terug als er een slaperig figuur de trap afkomt. "Oewhaaaaaaaaah" gaapt hij. Zijn haar staat alle kanten op en hij ploft bij ons neer. "HAAR, WAT HEB JE MET GEORG GEDAAN?!" roep ik, alsof ik geschrokken ben. Een glimlach komt onder de bos haar vandaan en twee handen vegen het haar een beetje normaal. "Aha, daar ben je." grinnikt Bill. Georg rekt zich even flink uit en er komt een man naar ons toe. "Wilt u iets eten?" vraagt hij met een achtergehouden gaap. Ik knik heftig. "Wafel!" zeg ik enthousiast. Bill en Georg bestellen hetzelfde. Als we zitten te eten, komt Gustav ook naar beneden. "Wekkew gewapew?" vraag ik met volle mond. "Nee, die bedden liggen waardeloos. Ik heb pijn in m'n hele lijf. Abnormaal gewoon, die bedden zouden verboden moeten worden." vloekt Gustav. Hij schuift een stoel bij en neemt alleen wat chocolademelk. Als ik mijn wafel opheb, rek ik me even uit en gaap. "Zo. Wie eheft er zin in het concert vanavond?" vraag ik, en meteen barst iedereen uit in een luid gemurmel. "Man, wat ben ik zenuwachtig..." kan ik alleen verstaan van Bill. "Ik ga nog even naar boven, kleding pakken om mee te nemen naar dat concert." zeg ik, en ik sta op. De rest eet nog even verder en ik wandel rustig de trap op naar boven. Als ik voor de kast sta, zoek ik een broek uit. (zie plaatje, die outfit neemt hij mee) Ik stop het in een tas en dan komt Bill ook de kamer in. "Wat neem jij mee?" fraagt hij, en kijkt zonder op antwoord te wachten in mijn tas. "Dat dus." zeg ik droog. Bill komt overeind en kijkt ook in de kast. Hij zoekt wat uit en gooit het bij mijn kleren. "Weet je, Tom..." begint hij zacht.