[Twincest] Kaulitz: Wel of Niet? [Twincest] 9

Kan ik het wel aan?
(Ik weet het niet. Ik weet het echt niet, Bill.)
[Bill PoV]: Hij kijkt naar de grond en veegt met zijn voet heen en weer. Ik wil echt weten wat er aan de hand is. Hij is zo stil en down, kijkt niemand aan... Ik pak zijn arm en schudt er zacht aan. "Hé, vertel het me maar hoor..." zeg ik zachtjes. Tom maakt zich los uit mijn hand en loopt naar het raam. Terwijl hij anar buiten kijkt mompelt hij iets. "Wat zei je?" vraag ik, als ik naast hem sta. "Ik vertel het wel, maar niet nu. Je komt er vanzelf wel achter denk ik..." dat laatste zei hij meer tegen zichzelf dan tegen mij. Ik voel vanbinnen dat hij niks meer gaat zeggen en ik draai me om. "Ik ga anar beneden." zeg ik, een beetje overbodig, en stap de kamer uit. Terwijl ik de trap afloop denk ik na. Waarom vertelt Tom niks? Is er iets ernstigs met hem? GAAT HIJ DOOD?! Ik raak meteen in paniek door deze gedachte en storm terug de trap op. "TOM!" schreeuw ik, als ik weer in de kamer sta. "IK WIL NIET DAT JE DOODGAAAAAAAAAAT!" brul ik, en ik voel tranen in mijn ogen prikken. Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel. "Bill..." hoor ik Tom zeggen. Met betraande ogen kijk ik hem aan. "Waardefak heb je het vandaan dat ik doodga?" vraagt Tom dan, en kijkt me extreem verbaasd aan. "Ga je dan niet dood?" vraag ik, met een sprankje hoop in mijn stem. "Natuurlijk niet, gek! Ik ben zo fit als een hoentje!" zegt Tom, en ik zie dat hij moeite doet om niet te lachen. "Hoe kwam je eigenlijk op dat idee?" vraagt hij dan weer serieus. Ik slik. "Je bent zo stil... en ik liep dus op de trap en toen kwam ineens die gedachte in me op..." verklaar ik fluisterend. "Bill... Ik ga heus niet dood! Ik laat mijn onhandige broertje toch niet zomaar alleen op deze wereld? Nee..." zegt hij, en glimlacht naar me. Ik veeg de tranen weg en glimlach ook. "Gelukkig. Ik was zó bang... SCHEISSE, mijn make-up is nu helemaal uitgelopen, hè?" vraag ik dan geschrokken. Tom schudt van nee, en ik ga nog even kijken in de badkamer. Nee, het zit nog normaal. Ik zucht opgelucht en loop dan weer naar Tom toe. "Tom... Als jij doodgaat, ga ik ook dood... En als jij me niet verteld wat er is, word ik gek!" zeg ik, en Tom kijkt me aan. "Nee, Bill. Ik moet er eerst zelf nog even over nadenken. Je komt het te weten, geloof me nou maar." Hij glimlacht lief naar me en ik ben gerustgesteld, voorlopig.