Zayn pov
ik probeerde mijn ogen te openen.
maar dat lukte niet.
ik zag niks meer dan zwart voor mijn ogen en hoorde vage stemmen.
in één van de stemmen kon ik precies de stem van Emily herkennen.
na veel proberen lukte het me toch om mijn ogen te openen.
ik was in het ziekenhuis.
en de jongens en Emily zaten naast mijn bed.
waar Lauren was heb ik geen idee van.
"je bent eindelijk wakker"zei Liam.
"ik ga de dokter halen"zei Harry.
voordat hij mijn kamer uitliep.
de rest gingen allemaal iets gaan eten in de cafétaria.
alleen Emily bleef bij mij.
ze kwam naast mijn bed zitten.
"mag ik je iets vragen"vroeg ik.
het was wel nog moeilijk om te spreken maar het ging wel.
"ja tuurlijk"zei ze.
"zou je mij ooit even leuk vinden als je Harry leuk vindt?"vroeg ik.
"dat weet ik niet"antwoorde ze.
en ze zweeg even.
"je bent een gewoone vriend voor mij je bent zelfs één van mijn beste vrienden en ik hou van je maar ik hou nog meer van Harry"vervolgde ze haar zin.
opeens werd alles terug zwart voor mijn ogen.
Reageer (1)
awwww wat zielig voor zayn
1 decennium geleden