15||Edward Anthony Masen Cullen

Edward Anthony Masen Cullen

Ik begon me steeds meer aan het gedrag van Jasper te irriteren. Ik voelde absoluut niets voor Cecelia en zelfs als ik wel gevoelens voor haar had zou het hem niets uit horen te maken. Hij was getrouwd en uit zijn gedachten bleek het ook niet zo te zijn dat hij bereid was om Alice zelfs maar over de aard die de relatie tussen hem en Cecelia ooit had gehad. Zij wilde trouwens ook niets met hem dus als je het mji vroeg kon het allemaal goed komen. Het probleem was namelijk dat er eigenlijk helemaal geen probleem was maar dat Jasper vastbesloten leek te zijn om een probleem te zien dus was er een probleem en zelfs ik kon bijna niets meer aan die redenering vastknopen. Iemand tikte op mijn schouder en toen ik opkeek zag ik Cecelia staan. 'Kom je mee? We hebben les?'
Ik glimlachte en stond op. Ik gooide mijn eten weg, gevolgd door mijn nog steeds behoorlijk nieuwe zusje waarna we samen het schoolgebouw doorliepen. We hadden kunstgeschiedenis, niet heel interessant maar altijd nog beter als biologie want daar vond ik helemaal niets aan, kunstgeschiedenis kon je namelijk niet altijd meteen zelf weten omdat er nog wel eens om je eigen mening gevraagd werd. Natuurlijk kon ik nog steeds uit de docents hooft pikken wat hij wilde horen maar in vergelijking met andere vakken was het toch nog overleefbaar. Cecelia moest haar best doen om niet te gapn en ik was zo ontzettend verveeld dat ik een beetje met haar haar ging spelen waardoor er gefluister losbrak. Cecelia had Jessica gezegd dat we geen stel waren maar ik speelde met haar haar dus was dat wel zo of was Cecelia gewoon aan het liegen geweest en waren we wel een stel of waren we geen stel en had ik gevoeens voor haar die zij niet beantwoordde. Er verscheen een glimlachje om Cecelia's lippen terwijl ze naar als dat paniekerige gefluister luisterde. Ze leek het ook niet erg te vinden dat ik et haar haar speelde. Ze begon zelf piepkleine vliegtuigjes van haar schrift te vouwen en door het lokaal te gooien, de docent was echter zo verdiept in de lesstof die hij opdreunde dat hij niets van de onrust in zijn klas merkte.