Chapter 48

Daviënne Aphrael Price

Ik was met Theodore in gesprek toen ik opschrok van een bekende stem in mijn hoofd. Harry Potter is in Hogsmeade, waarschuw je vrienden. Dit gingen Potterjoch, ginger en Granger toch niet menen? Hoe haalden ze het in hun hoof om naar Hogsmeade te komenvlak naast Hogwarts? 'Daviënne gaat het wel?'
'Ja hoor,' mompelde ik. 'Ik ga even ademhalen, ik zie je zo.'
Voor hij kon reageren was ik de common room al uitgestormd. Waarom in hemelsnaam doken ze op in de enige volledig mugglevrije nederzetting vlak naast een van de drie beste en grootste toverscholen van de wereld op te duiken? Ik was zo druk bezig met het in mijn hoofd uitfoeteren van het idioten trio dat ik tegen iemand aanknalde. Ik keek op en zag Ginny op de gang liggen. Ik trok haar overeind. 'Ginny Harry is in Hogsmeade gezien, waarschuw de rest ik moet zo snel mogelijk terug zijn, Snape weet ervan. Ik zie je straks wel.'
Ze knikte nog steeds verdwaasd waarna ze haar weg naar de Room of Requiment vervolgde en ik zo snel als ik kon weer terug naar de common room rende. Ik liet me bij het haardvuur neerzakken. Theodore keek even naar me en vervolgde zijn gesprek met Blaise en Heather die samen in één stoel gepropt zaten. Al snel kwam professor Slughorn onze common room binnen. 'Meekomen, onze headmaster heeft de hele school ontboden.'
Meteen sprong iedereen op en gingen een paar leerlingen naar boven om de kleintjes uit hun bed te halen. Na een paar minuten verliet een slinger Slytherin studenten de common room. Snape had me blijkbaar genoeg tijd willen geven om DA te waarschuwen en weer terug te komen.

In de Great Hall stonden de vier afdeling en de staf, een paar eerstejaars sprongen zenuwachtig van hun ene op hun andere voet. Ik ving Ginny's blik en ze knikte, ze was er in geslaagd om iedereen van tevoren te waarschuwen. 'Vele van jullie zullen zich afvragen waarom ik jullie op dit late uur bi elkaar geroepen heb. Het is mij ter oren gekomen dat eerder deze avond Harry Potter is gesignaleerd in Hogsmeade.'
Meteen brak er geroezemoes los in de zaal. 'Mocht,' door zijn kille stem verstomde het geluikd onmiddelijk weer. 'Iemand, staf of student een poging doen om de heer Potter te helpen zal hij gestraft worden op een wijze die past bij de ernst van de overtreding. Bovendien zal iedereen die kennis heeft over deze gebeurtenissen maar niet naar voren komt evenzeer als schuldig bevonden worden. Ik nodig iedereen met enige kennis van Potters bewegingen vanavond uit om naar voren te stappen. Nu.'
Plotseling stapte iemand uit de Gryffindor groep naar voren. Was hij nou helemaal geschift? 'Het lijkt erop professor,' begon Harry. 'Dat ondanks uw uitvoerige defensive strategieën je een klein veiligheidsprobleem hebt.'
Ik hield mijn adem in toen er een bende volwassenen met vooraan Ginger en Granger, dit moest de Order of the Phoenix zijn. 'En ik ben bang dat het vrij groot is.'
Van daarna herinner ik me de woorden niet maar ik moest mijn best doen om hem niet aan te vliegen, hoe durfde hij zo uit te vallen tegen een man die hem nog wel beschermde? Het eindigde ermee dat Snape Harry leek te willen vervloeken maar McGonnagall tussen beide kwam en Snape het raam uit vloog. Plotseling hoorde ik YouKnowWho's stem, dat het zijn stem was ontdekte ik trouwens pas later. Hij beloofde ons met rust te laten als we Hrry aan hem uitleverde. 'Daar is hij!' riep Pansy opeens en ze wees naar Harry. 'Daar is hij grijp hem dan!'
Ginny, Ginger en Granger schermden hem af en steeds meer mensen kwamen erbij staan maar ik kon mezelf niet tot de beweging aanzetten. Op dat moment kwam Filch natuurlijk binnen gerend. 'Leerlingen uit bed! Leerlingen uit bed!'
'Ze horen uit bed te zijn snul!' riep McGonnagall hem to. 'Maak je eens nuttig en leid Miss Parkinson en de rest van haar afdeling het kasteel uit.'
Meteen zette heel Slytherin zich in beweging en werd ik meegesleurd door de stroom.

Midden in een geheime gang hield ik stil waardoor Theodore en Felicity me verbaasd aankeken. 'Kom mee,' zei Felicity.
'Nee, ze hebben me nodig. Ik kan ze nu niet in de steek laten.'
Ze beseften meteen wat ik bedoelden. Theodore leek gekwetst dat ik het niet eerder had verteld en Felicity was ook niet bepaald vrolijk. 'Ga dan,' zei ze en ze.
'Het spijt me,' mompelde ik en ik rende tegen de groep in de gang weer uit.