Hoofdstuk 7

Kiros P.O.V.
Ik stond nog steeds verstijfd van wat Ricky net had gezegd. “I…Ik… Wow…” Ik ging zitten en dacht na. Het voelde alsof ik Ricky al jaren kende, ik voelde me zo speciaal. Maar hoe zat het met Yu? Was ik dan misschien wel over mijn gebroken hart heen? Was ik daarom weggelopen? Omdat ik niks meer voelde? Ik kreeg hoofdpijn van m’n eigen gedachten en voelde een traan over m’n wang lopen. “Kiro?” Ik voelde Rickys hand op mijn schouder. “Sorry, ik wilde niet…”
“Nee, het is goed. Het is alleen… Ik…” Ik snikte en Ricky drukte me tegen zich aan. “Ik snap het gewoon niet meer.” Zuchtte ik.
“Wat niet?”
“Ik weet het niet… Ik dacht dat ik Yu leuk vond… Maar…” Ik snikte weer en keek naar Ricky. Z’n ogen glinsterden en hij lachte even. “Maar ik voel me nu opeens zo speciaal.” Maakte ik mijn zin af. “Misschien overviel ik je ook wel een beetje…” Zuchtte Ricky. Ik knikte en glimlachte naar hem. Ik bibberde een beetje op het moment dat er een koude windvlaag door m’n haar ging. “Zullen we maar naar mijn huis gaan?” Ik knikte.

Ik keek de kamer rond, het leek een beetje op onze huiskamer, maar met andere kleuren. Ik glimlachte en sprong daarna hyperactief op en neer. Ricky lachte en ging daarna op de bank zitten. Ik liet me naast hem neer vallen en kroop tegen hem aan. “Het voelt alsof ik je al jaren ken.” Lachte ik. Ricky glimlachte terug en gaf me een kusje op m’n haar. Ik giechelde en keek toen naar de tv die inmiddels aan stond. Het nieuws was op tv, met een speciale mededeling. Ik zuchtte even maar schrok toen, op het moment dat ik door had waar het over ging.
“We onderbreken de normale uitzending voor een belangrijke mededeling. De bassist van de populaire band, Cinema Bizarre, is vannacht weggelopen. Sinds dien heeft niemand hem weer gezien. Zijn vrienden hebben hem nog proberen te zoeken, maar konden hem niet vinden.” Ik keek verbaasd toen ik Strifys gezicht zag en ging wat rechterop zitten. “Kiro, als je dit hoort, kom alsjeblieft terug. We willen niet dat je iets ergs overkomt. Dit is onze enige kans op je terug te krijgen, we hebben je overal gezocht Kiro. Alsjeblieft… Kom terug.” Ik voelde een traan over m’n wang rollen en was sprakeloos. Ik keek Ricky aan die net zo verbaasd keek als ik. “Ben je weggelopen zonder ze iets te vertellen?” Zei hij, zijn stem klonk boos, maar ook bezorgd. “Waarom?”
“Yu,” zuchtte ik. “Ik ben verliefd op hem, of… was… Hij brak m’n hart op het moment dat hij Strify zoende op het podium, ik heb bijna een maand lang in mijn kamer gezeten. Vannacht wilde ik met hem praten, maar hij kuste me weer, terwijl hij zei dat hij niet van me hield. Ik wil geen fake liefde. Ik wil echte liefde…” Ik snikte en Ricky wreef over m’n rug. “Sss… Het lijkt me beter als je even uitrust, maar morgenvroeg ga je naar je vrienden.” Ik zuchtte en knikte. Ik wist dat ik geen andere keuze had. Ik snikte weer toen ik het gezicht van Strify voor me zag. Ik had hem nog nooit zo bezorgd gezien. Zijn woorden echode door mijn hoofd. ‘Kiro… Alsjeblieft… Kom terug…’
Opeens besefte ik wat ik gedaan had. “I…Ik… Ik heb mijn beste vrienden in de steek gelaten?” Stotterde ik.

Strifys P.O.V.
Ik liep heen en weer door de woonkamer, om de seconde keek ik naar buiten. “Alsjeblieft Strify, je maakt me zenuwachtig.” Zuchtte Yu. Op dit moment wilde ik zijn stem niet horen, door hem was Kiro weg. “Jij bent de oorzaak van dit alles.” Siste ik kwaad. Er rolde een traan over Yus wang en ik begon me schuldig te voelen. “Sorry… Yu…” Ik ging naast hem zitten en drukte hem tegen me aan. “Alsjeblieft, huil niet?” Yu keek me even aan en ging toen rechtop zitten. “Alsjeblieft… Probeer me niet te troosten.”
“Yu… Je hebt toch iemand nodig.”
“Maar jou niet Strify! IK haat je! Niet om wie je bent, je bent mijn beste vriend, maar ik haat wat je met me doet. Ik wil verliefd zijn op Kiro, ik wil dat hij hier is om me te troosten.” Ik begreep opeens waarom Yu, Kiro had gezoend. Hij wilde het niet erger maken, hij wilde het beter maken, hij wilde verliefd zijn op Kiro, om mij te vergeten en om Kiros gebroken hart te helen. Hij bedoelde het goed. Yu snikte, stond op, en liep naar boven. “Yu…” Ik volgde hem de trap op, en ging naast hem op bed zitten. “Strify, ga alsjeblieft weg.” Smeekte Yu. Ik bleef zitten en staarde voor me uit. Hij had iemand nodig, of hij dat nu wilde of niet. Ik schrok op uit mijn gedachten toen ik Yus lippen op die van mij voelde. Er schokte iets door me heen, ik wist niet wat, maar het voelde goed. Ik sloot m’n ogen en kuste terug. Ik drukte Yu op het bed en ging op hem zitten, zodat hij geen kant meer op kon. Yu drukte me even weg en lachte. Opeens besefte ik wat ik aan het doen was, en ik drukte mezelf weg van Yu. “Sorry.” Fluisterde ik, stond op, en liep naar de badkamer. Wat was dat gevoel dat ik had op het moment dat Yus lippen die van mij raakten? Ik voelde een traan over mijn wang rollen. Ik veegde de traan weg en liep terug naar Yus kamer, waar Yu zat, huilend, met z’n handen voor z’n gezicht. Ik ging weer naast hem zitten en haalde zijn handen voorzichtig voor zijn gezicht weg. “Yu?” Yu keek de andere kant op. “Yu, ik denk dat… Ik … Verliefd op je ben… Alleen, wist ik het nog niet…” Yu keek me verbaasd aan. “W..wat?”
“Ik ben verliefd op je.”
“S…S…Sirieus?”
“Ja.” Voordat ik iets anders kon zeggen voelde ik Yus lippen weer op die van mij. “I…Ik hou van je.” Zei Yu. Ik glimlachte naar hem. Opeens besefte ik weer waarom Kiro weg was. “Yu?” Yu keek me vragend aan. “Hoe gaan we dit aan Kiro vertellen?”