Hoofdstuk 4

You’re my obsession, the question and conclusion…’

Kiros P.O.V.
Ik keek naar Yu, die zwijgend voor me zat. Hij feit dat hij niks wist te zeggen, zei mij al genoeg. Hij wist nu tenminste wat ik voor hem voelde. Yu stond op en liep naar de deur. “Ik moet even iets doen.” Zei hij en hij liep, zonder nog iets te zeggen, de kamer uit. Ik snikte en de tranen rolden weer over mijn wangen. Ik begon de eenzaamheid te voelen, mijn dromen kwamen uit. Shin kwam de kamer in lopen en begon me weer te troosten. “Sss, hij komt wel terug.” Zei hij en drukte me tegen zich aan. Het enige wat ik kon doen was huilen, het liefst wilde ik dat Yu me troostte. En niet Shin.

Ondertussen

Yus P.O.V.
“Strify, kan ik even met je praten?”
“Erm… Ja?” Strify keek me verward aan. We liepen naar zijn kleedkamer en hij liet me binnen. “Strify,” zuchtte ik. “De reden dat ik je kuste was… Nou… Ik… Ik ben verliefd op je.” Ik keek naar de grond en begreep nu hoe Kiro zich moest voelen. Strify keek me verbaasd aan. “W…Wat?”
“Ik ben …”
“Ja ik hoorde wat je zei.” Een stilte vulde de kamer. Strify zuchtte en ging naast me zitten. “Het spijt me, maar ik denk niet dat ik verliefd ben op jou, en dat dat ooit zou kunnen gebeuren.”
“Dat is alles wat ik wilde horen.” Strify keek me verbaasd naar toen ik de kamer uitliep. Mijn hart was gebroken, maar ik wist nu tenminste dat ik geen kans maakte bij Strify.

Kiros P.O.V.
Ik keek op van Shins schouder naar de deur. “Ja?” Zei ik, nog voordat Shin het kon zeggen. Yu kwam, nog steeds zwijgend, binnen lopen. Hij keek naar Shin die opstond en naar hem toe liep. Yu zei iets, waarop Shin knikte en de kamer uitliep. Yu liep naar me toe en ging naast me zitten. Hij sloeg zijn armen om me heen en drukte me tegen zich aan. Ik wist niet wat ik moest doen of zeggen. Misschien waren woorden ook helemaal niet nodig.
Ik kroop tegen Yu aan en voelde zijn hand over mijn rug wrijven. “Sorry.” Zei hij.
“Waarom?”
“Voor het breken van je hart.”
“Je hoeft geen sorry te zeggen, misschien had ik dat moeten doen. Omdat ik je niet vertelt heb dat…” Ik voelde Yus vinger op mijn lippen. “Sss.” Zei hij. Ik keek in zijn groene ogen en hij glimlachte naar me. “Ik ga mijn fout rechtzetten.” Zei hij en hij leunde naar voren. Op dit moment had ik gewacht, al zolang ik hem kende. Ik kuste hem al zolang op het podium, maar toch voelde dit als onze eerste kus. Ik voelde zijn zachte lippen op die van mij. Ik proefde zijn zoete smaak. Hij legde zijn hand op mijn wang en zijn andere hand op mijn middel. Ik liet me langzaam naar achteren zakken, tot ik op de bank lag. Yu kuste me nog steeds en ik legde mijn hand rond z’n nek. Ik voelde een schok door mijn hele lichaam gaan, het voelde zo goed. Ik vergat mijn dromen, de eenzaamheid en de tranen die ik had gehuild. Dit was echt. Ik voelde Yus tong een doorgang zoeken en opende mijn mond. Zijn tong glipte naar binnen en zocht naar die van mij. Ik voelde Yus ademhaling en genoot van dit moment. Ik speelde met z’n tongpiercing en drukte Yu was dichter tegen me aan.
Opeens hoorden we de deur open gaan, we keken tegelijk op. Strify stond in de deuropening met een verbaasd, maar tegelijkertijd ook een boos gezicht. “Yu, hoe kun je?” Vroeg Strify. Yu kwam overeind en keek, nog steeds verschrikt, naar Strify. Ik begreep niet wat Strify bedoelde en keek verbaasd van Yu naar Strify. Ik zag een traan over Yus wang rollen en mijn angst voor eenzaamheid kwam terug. “Yu, net doen alsof je Kiro leuk vind zal zijn hart alleen maar meer breken! Het spijt me voor je Kiro, maar een paar minuten geleden zei Yu dat hij verliefd was op mij.” Ik viel stil, ik wist niet wat ik moest zeggen. Dit… Dit was nep?