014||Cecelia Eleanore Graves

Cecelia Eleanore Graves

Edward en ik hadden exact hetzelfde rooster want we hadden besloten dat er voorlopig altijd minstens een Cullen bij me in de buurt moest zijn op school om er voor te zorgen dat ik niet toch de controle verloor en alles verraadde. School was voor zover ik nu had meegemaakt alles dat ze voor ogen hadden gehad toen ze het woord doodsaai bedachten. Ik was als mens al snel van begrip geweest iets wat als vampier enkel erger was geworden waardoor ik echt helemaal niets hoofde te doen. Ik had intussen al een proefwerk gehad, ik had in een halve minuut al mijn antwoorden in mijn keurige handschrift neergekrabbelt en had de rest van de les met Edward zitten fluisteren terwijl we deden alsof we hard ons best deden op het proefwerk. Hoewel het dus echt dodelijk saai was had ik het wel gezellig met Edward en had ik bijna voordurend een glimlachje op mijn gezicht. De laatste bel voor de pauze ging en ik kwam overeind. 'Ik zie je zo wel,' zei ik tegen Edward. 'Ik ga eerst deze boeken in mijn kluisje smijten.'
Hij knikte en kwam ook overeind terwijl hij zijn rugzak over zijn schouder slingerde. 'Ik zie je daar, ik pak wel wat te eten voor je.'
Ik gaf hem een vriendschappelijke knuffel en liep de gang op. Een meisje met bruine krullen dook naast me op. 'Hi Cecelia, ik ben Jessica Stanley.'
'Aangenaam kennis te maken,' mompelde ik lichtelijk overrompeld door haar begroeting want tot nu toe leek iedereen ons juist te ontwijken.
'Ben jij Edwards vriendin?'
Ik glimlachte even, dus dit was het. Ze wilde gewoon weten of Edward nu bezet was of niet. 'Nee, ik ben zijn pleegzusje.'
Ze knikte. 'Nog een Cullen dus.'
Ik knikte en hield stil bij mijn kluisje waar ik de boeken uit mijn tas in smeet terwijl ik de boeken voor mijn volgende lessen in mijn tas gooide. Jessica bleef intussen maar doorratelen maar gelukkig was ik snel genoeg om me uit de voeten te maken zonder dat ze het doorhad.

Ik liet me bij de rest aan een tafeltje zakken. 'Heeft Jessica je al uitgehoord?' vroeg Edward.
Ik knikte. 'Daarom liet je me alleen gaan, je vond dat ik het beter zo snel mogelijk achter de rug kon hebben.'
'Waar hebben jullie het over?' vroeg Emmett.
'Jessica Stanley vroeg zich af of Cecelia mijn vriendin is omdat we de hele tijd samen waren en ik de enige vrijgezel was.'
Was het mijn verbeelding of werd Jaspers blik hierbij donkerder?