013

Ik stond voor de spiegel met verschillend outfits in mijn handen, natuurlijk wilde ik er goed uitzien als ik met Cedric naar de drie bezemstelen ging. Ik kon maar niet kiezen tussen een spijkerbroek of een jurkje. Gewoon omdat ik al slecht in keuzes maken ben. Ik wist gewoon niet wat ik aan moest, waarom was dit zo lastig? ik besloot om het maar niet te sexy te maken, en grinnikte.

Ik deed mijn haar in een hoge staart en liep uit de badkamer. Ik deed vlug mijn schoenen aan en pakte mijn tas. Ik liep weer naar de leerlingen kamer en zag Cedric staan. Hij ontving me in zijn armen en voelde hoe een paar jaloerse blikken ons nakeken toen we de leerlingen kamer uit liepen. 'Weetje Ced ik vind het nog steeds raar dat je het niet opvalt dat ieder meisje aan staart die je maar tegenkomt.' zei ik en lachte. 'Omdat ik maar oog heb voor een iemand.' zei hij simpel en sloeg een arm om mijn middel. Hij drukte een kusje op mijn slaap en zo gingen we op pad naar de drie bezemstelen.

We kwamen binnen bij de drie bezemstelen en we zochten een tafeltje uit, eentje lekker knus bij de openhaard, het was inmiddels al koud buiten, het was bijna herfst. Een serveerster kwam naar ons toe. 'En wat wilt u graag bestellen?' vroeg ze en gaf Cedric een glimlach. 'hallo, twee boterbier, aljeblief.' zei hij en schonk haar voor de rest geen aandacht, lekker voor der. Hij zakte een beetje onderuit en sloeg een arm om me heen. 'Ik houd van het leven.' zei hij en schonk me een van zijn mooiste glimlachen. En zijn ogen, ze fonkelde in het licht van de openhaard. De serveerster kwam terug met twee boterbier. 'Bedankt.' zei ik en gaf haar wat geld. Ced trok een wenkbrauw op. 'Sinds wanneer betaal jij?' vroeg hij charmant. 'sinds net.' zei ik en knipoogde. De serveerste baalde hard dat ze geen aandacht kreeg van Ced en liep weg. 'Waar glimlach jij zo om?' vroeg hij en drukte zijn lippen tegen mijn slaap. 'ow, gewoon.' mompelde ik en het idee dat die serveerster nu best beledigd was, gaf me een goed gevoel. Ced gaf me ook een goed gevoel, natuurlijk. 'Dat boterbier smaakt naar meer.' zei ik en nam een slok van Cedric's glas, want de mijne was leeg. Hij lachte en woelde door mijn haar. 'hé!' zei ik en trok mijn hoofd weg. 'Geef mij ook eens wat.' zei hij en trok het glas naar zich toe.Hij nam een slok en ik proeste het uit. Het schuim van de boterbier had een snor gevormd boven zijn lip. 'Wat lach je nou?' vroeg hij en lachte. 'Ced je hebt een snor!' gigelde ik. 'haal het er af dan.' zei hij en plots verscheen er een idee in mijn hoofd, ik wist niet of dat ik het moest doen, maar het leek zo aanlokkelijk. Maar zijn lippen ze waren zo sensueel en perfect gevormd, arg, ik was in twee-strijd met mezelf. Ik kon het niet laten en zoog aan zijn bovenlip zodat het schuim in eraf ging. Ik likte mijn lippen en grijnsde zelfverzekerd. 'sorry, ik moest het er toch afhalen.' mompelde ik en nu voelde ik me helemaal niet zo zelfverzekerd meer. 'Ik wilde ook niet zeggen dat je iets verkeerd deed.' Hij grijnsde en liet een vinger over mijn lippen glijden. Ik wist totaal niet wat ik moest doen, was ik hier al klaar voor of wilde ik dit helemaal nog niet? Ik wist het zelf ook niet meer.