De boom...

Louise zit op haar bed jammer dat ze weer niet mag eten ze zijn gewoon te streng hier. Ze had alleen een kookplaat laten ontploffen. Maar wat kan zij eraan doen dat ze nooit heeft leren koken. Ze slaakt een diepe zucht. Het liefst zou ze hier voor altijd weggaan. En dan noemen ze dit nog wel weeshuis Smile.. Ze hoort een fluitje dat betekent dat ze naar bed moeten. Ze ligt samen met Miriam op een kamer en ze vind Miriam eigenlijk helemaal niet aardig.

Even later komt Miriam binnen, ze begint meteen te pesten hoe lekker het eten was
Louise heeft hier echt geen zin in en is van plan maar te gaan slapen. Ze trekt haar pyama aan. Het licht valt uit ze is dit wel gewend ze doe dat zodat iedereen kan slapen. Ze gaat liggen ze hoort het oneindige gezeur van Miriam. Ze valt uiteindelijk in slaap.

De volgende dag ontbijt ze en ze gaat effe lekker naar buiten. Gelukkig kan dit want het is zaterdag. Ze gaat naar het speeltuintje het is er vaak verlaten. Het speeltuintje ligt aan een gevaarlijke weg en er staat geen omheining niks. Ze tuurt naar de grote boom die daar staat. Ze loopt erheen op de stam is vanalles geschreven. Ze ziet de tekst druk dit in en draai. Haha denkt ze dat is dom. Ze drukt er hard op en draait aan een gek knobbeltje. Er gebeurd niks. Zie je wel dat die teksten nergens op slaan.

Ze gaat op de schommel zitten. Richting de boom. Ze gaat lekker schommelen en vergeet alles om zich heen. Ze hoort raar gekraak. De boomtak rekt zich uit dat kan toch niet denkt ze. En hij grijpt haar voet. Ze gilt keihard.
Ze houd de schommel stevig vast. Ze hangt nu recht de tak blijft trekken. Ze houd het niet meer en laat los. De tak gooit haar hoog de lucht in. Ze gilt keihard. De bovenkant van de boom rekt zich uit in een soort trechter met in een midden een diep gat. De tak grijpt haar weer en gooit haar in de trechter. Ze draait rond ze kan niet stoppen. En dan valt ze in het gat........