008

Rachel.

Ik zakte door me benen heen tegen de kast aan en huilde zachtjes. Ik zag dat Niall naast me kwam zitten. 'Waarom doe je het dan?' fluisterde hij zacht en pakte mijn hand vast. Ik trok mijn hand weg, en keek hem met betraande ogen aan. 'Omdat ik moet Niall' snikte ik en haalde een hand door me haar heen, en veegde mijn tranen weg. 'Je kunt met mij mee ? ' zei hij. Ik trok me wenkbrauw op en schudde me hoofd. 'Dat gaat niet lukken, ze vinden me toch wel' ik wees naar mijn been. Niall fronsde. 'Wat is er mee?' vroeg hij niet begrijpend. 'Er zit een chip onder' zei ik zacht 'Dan kunnen ze me altijd vinden' zei ik.
'Wat?' zei Niall verbaasd. 'Dat is niet normaal' mompelde hij en drukte zijn vingers op de plek. Ik beet hard op me lip toen ik de chip voelde bewegen. 'Niet doen' zei ik en duwde zijn hand van me been af. Hij keek me aan. 'Dan haal je hem er uit' ik fronsde. 'Dan moet ik mezelf half open snijden voor zo stomme chip' zei ik en schudde me hoofd. 'Nee Niall vergeet me gewoon, en laat mij maar hier rotten' zeg ik zuchtend en voel een paar tranen weer vallen. Hij sloeg zijn arm om me heen. 'Nee ik bedenk wel iets, ik kom morgen terug' hij drukte een kus op me wang. En stond op. Hij trok zijn shirt en broek aan. En keek me aan. 'Wil je geld mee nemen?' stotterde ik zachtjes. Hij beet op zijn lip en knikte. 'Ja tot morgen' zei hij en liep de kamer uit. Ik keek hem na en zuchtte. Dit ging nooit lukken. Ik stond op en borstelde me haren weer, ik verveelde me. En als de meester zag dat ik gehuild had, zou hij me net zo lang ondervragen totdat ik zei wat er was. Ik liet me achterover vallen op bed en staarde naar het plafon. Maar stel dat het wel zou lukken? Ik heb nooit geweten hoe school was. Hoe het was om de klas uit gestuurd te worden, of te spijbelen. Ik zuchtte en pakte mijn make-up tasje en begon mijn make-up langzaam op te doen.

Ik liep de gang op en zag Zayn de kamer uit komen lopen van Anna. 'Zayn?' vroeg ik verbaasd en keek hem vragend aan. 'Oh Hoi' zei hij en keek me met een glimlach aan. 'Wat doe jij hier dan?' vroeg ik en liep naar hem toe. 'Ik was hier ook vannacht' zei hij en grijnsde Ik knikte en liep langs hem heen naar beneden. Ik beet op me lip en zuchtte. Ik voelde hoe zijn ogen op me rug branden. Ik liep naar de keuken toe en liep naar de tafel waar ik ging zitten. De meesteres keek me aan. 'Ging het goed vannacht?' vroeg ze en glimlachte. 'Ja hoor' zei ik zacht. En pakte een broodje.


Jaja
Reacties?