O7. Auditions

De week was vrij snel voorbij gegaan. Elke ochtend bracht Harry me naar school. In de eerste pauze zaten we beide in de kantine, maar in de tweede pauze waren we samen in het muzieklokaal. Ik keek er elke dag weer naar uit. Vandaag was het echter anders. Vandaag waren de auditie's voor de muziekcompetitie, en ik had Harry beloofd om met hem te gaan kijken. 'What if they see us?' vroeg ik fluisterend aan Harry. We slopen door de gang naar het theater toe. 'They won't,' was zijn simpele antwoord. Ik vond dit sneaky gedrag wat overdreven, maar aan de andere kant was het ook wel leuk. Harry stopte zo plotseling dat ik tegen hem aanliep. Hij gluurde om de hoek het theater in. 'You're overreacting,' mompelde ik terwijl ik weer recht ging staan en om me heen keek. 'Shhh,' fluisterde Harry en hij legde zijn vinger op zijn lippen. Hij pakte mijn hand vast en trok me mee naar binnen. We gingen op de achterste rij zitten. Harry zakte onderuit op zijn stoel en dwong mij hetzelfde te doen. Er stond een meisje op het podium, de andere zat achter een piano. Ze zongen redelijk mooi, maar af en toe zat er een onzuivere noot bij of ging de begeleiding op de piano niet helemaal goed. 'You could do that so much better,' fluisterde Harry. Ik schudde lichtjes mijn hoofd terwijl ik toekeek hoe de twee meisjes een buiging maakten en het podium afliepen. Nu kwamen er een jongen en een meisje het podium oplopen. Ze pakten beiden een microfoon vast en toen de muziek begon begonnen ze te zingen. De jongen zong prachtig, maar het meisje zat vaak naast de toonhoogte en zorgde ervoor dat ze nooit door konden naar Londen. 'I heard that there were only a few pairs, like three of four fluisterde Harry. Ik haalde mijn schouders op. Ik vroeg me af hoe Perrie en haar broer Tom zouden zingen. Perrie straalde uit dat ze geweldig was, en ik vroeg me af of dat ook echt zo was. 'Perrie en Tom.' Ze stonden op uit de zaal en liepen vol zelfvertrouwen het podium op. Ze pakten beide een microfoon vast en al snel klonk de muziek door de zaal. Ze zongen goed, heel goed. Ik had al zo voorgevoel dat ze naar London zouden gaan. Samen maakten ze er een hele show van. Ze dansten samen, perfect op elkaar afgestemd. Het zag er goed uit. 'They're good,' fluisterde ik en Harry knikte. Toen ze klaar waren begonnen de paar mensen die in zaal zaten te klappen. Het laatste paar werd het podium opgeroepen. Het waren twee jongens die ik ervan verdacht dat ze homo waren. Toch klonken ze goed samen, wat me enigszins verraste. Toen ze klaar waren namen ze weer plaats in de zaal en klonk mevrouw Walker het podium op. 'Are there any last sing ups?' vroeg ze. Voor ik precies doorhad wat ik deed was ik gaan staan. 'Yes.' Alle hoofden draaiden zich in mijn richting en meteen had ik spijt van mijn beslissing. 'I'm sorry, this are pairs auditions,' zei mevrouw Walker. Ik keek naar Harry, die nog steeds onderuitgezakt op zijn stoel zat. 'I'll sing with her,' zei hij terwijl hij opstond. Ik glimlachte. Samen liepen we naar voren en klommen het podium op. 'Names?' 'Harry Styles and Olivia Wild,' zei Harry terwijl hij een gitaar pakte en op de kruk achter de microfoon ging zitten. Ik nam achter de piano plaats. Zenuwachtig keek ik naar de negen mensen in de zaal. Het zijn er maar negen, je kan dit Olivia. Harry keek me aan en ik glimlachte even waterig ten teken dat hij kon beginnen. Hij telde zachtjes af en samen begonnen we te spelen. Hij op de gitaar, ik op de piano. Harry begon te zingen, maar keek verbaasd op toen ik ook zong. Hij hield op en liet mij zingen. Mijn stem klonk zacht en fragiel, maar langzaam verzamelde ik meer zelfvertrouwen. Harry viel in en samen zongen we het refrein. Na het refrein concentreerde ik me op mijn pianospel en op Harry's stem. Ik nam het weer van hem over en samen werkten we het tweede refrein af. Met elke zin die ik zong kreeg ik meer zelfvertrouwen. Samen zongen we het derde couplet en het laatste refrein. Toen we klaar waren begon iedereen te klappen en durfde ik eindelijk de zaal in te kijken. Perrie zat me vol afschuw aan te kijken, maar de rest klapte. Ik kroop achter mijn piano vandaan en zag Harry met een stralende grijns naar me kijken. Hij pakte mijn hand en nam me mee het podium af. We gingen samen zitten. 'Happy?' vroeg hij me. Ik keek hem aan en knikte toen. 'Yeah, and you?' Hij knikte en glimlachte. Mevrouw Walker was weer op het podium gaan staan. 'Well you made it a lot easier,' lachte ze terwijl ze ons aankeek. 'Perrie and Tom and Harry and Olivia, you will perform next week for the whole school. They're gonna vote who will represent our school in London.' Na dit gezegd te hebben liep ze het podium af, pakte haar spullen en liep de zaal uit. Ik keek naar Harry. Het was nooit de bedoeling om naar Londen te gaan. Ik wilde niet naar London. Ik wilde Harry alleen helpen met zijn zingen. 'Are you coming?' vroeg Harry me. Ik schrok op uit mijn gedachten en stond op. We liepen het theater uit waar we werden opgewacht door Perrie en Tom. 'I didn't know you could sing,' zei Perrie tegen Harry. 'No one did,' zei hij simpel. 'I wonder what your friends think about this,' zei ze met een grijns op haar gezicht. 'May the best pair win,' zei ze voor ze zich omdraaide en op haar hakken wegliep, op de voet gevolgd door Tom. Ik keek naar Harry. 'Are you gonna tell them?' vroeg ik hem. Hij haalde zijn schouders op. 'I think I have to,' antwoordde hij simpel terwijl hij begon te lopen. Ik liep achter hem aan. Hij stopte plots en ik botste tegen hem aan. 'Sorry,' mompelde ik. 'You sang, Olivia!' riep hij enthousiast. Ik voelde mijn wangen rood worden. 'Yeah, I did it for you actually,' mompelde ik. 'You were amazing. We're definitely goning to London,' zei hij. 'I don't wanna go to Londen,' fluisterde ik. 'Why not?' vroeg Harry. 'It's to fast. I wanna do this slowly,' zei ik. 'So you want Perrie to win?' vroeg Harry. 'It's not about winning or losing, Harry,' zei ik. 'I'm sorry. It was a big mistake,' zei ik terwijl ik langs hem afliep en tegen mijn tranen vocht. 'Where are you going?' vroeg Harry terwijl hij mijn pols had vastgegrepen. Ik draaide me weer om en keek hem aan. 'I'm gonna tell madame Walker that I don't wanna go to London,' zei ik. Harry pakte mijn andere hand ook vast en ging een stapje dichter naar me toe staan. 'We did this together right?' vroeg hij. Ik knikte alleen maar. 'I do want to go to London and represent our school. It is the perfect way to show everyone how important singing is to me. I tought you did this for me?' Ik wendde mijn blik af. 'We'll be on national television, I have to tell my mom some lie. She can see me on the television. She's gonna kill me if she found out,' zei ik zachtjes. 'I think she'll be so proud of you,' zei Harry. 'I'm proud of you,' zei hij toen en hij legde zijn vingers onder mijn kin en dwong me zo hem aan te kijken. Zijn smaragdgroene ogen waren opeens zo dichtbij. Ik slikte en schudde lichtjes mijn hoofd. 'I don't know Harry. I'm scared,' zei ik toen zachtjes. 'Don't be. I'll help you, always. We're gonna do this together.' Ik keek hem aan en knikte toen. 'I'll do it, for you,' fluisterde ik zachtjes. Harry kreeg een grijns op zijn gezicht en vloog me om the hals. 'You're the best Olivia, you really are.'