Try To Catch My Lovebug. 47

Het is elf uur ’s ochtends. Half dood zit je aan de tafel te ontbijten als je mobiel gaat.
‘Hé, met Mira.’
‘Hoe kan het dat jij zo vrolijk klinkt?’
‘Klink ik dat? Ik ben gebroken,’zegt ze.
‘Anders ik wel. Ik had teveel gegeten. Ik had steeds het gevoel dat ik moest kotsen.’
‘Pff, ik ook hoor. Maar goed. Ik bel om te zeggen dat de jongens ons hadden uitgenodigd voor vanmiddag. Gewoon wat rondhangen ofzo.’
‘We kunnen wel weer gaan voetballen,’opper je enthousiast. ‘Oh nee. Ik heb met Luke afgesproken. Ik had ook niet verwacht dat de jongens zouden komen.’ Je zucht. Je wilt geen keuze maken.
‘Nodig Luke ook uit. Dan gaan we met z’n zessen voetballen. Kunnen zij hem ook ontmoeten,’zegt Mira.
Je fleurt alweer op. ‘Dat is wel een goed idee..’
Jullie kletsen gezellig verder. Je moeder kijkt je soms even aan, omdat ze het maar niks vindt dat dit onder het ontbijt moet.
‘Nu is het welletjes. Je bent aan het ontbijten. Je ziet haar straks weer,’moppert ze.

‘Hi, is Luke er?’vraag je aan Regan, Luke’s moeder.
‘Ja, kom binnen. Ik zal hem roepen.’ Ze houdt de deur voor je open. ‘Luke! Je vriendin is er!’ Je glimlacht om de woorden. Het klinkt super.
Luke komt de trap af. Tip top gekleed. Donkere Diesel broek, grijze polo en gympen. Hij is onweerstaanbaar.
‘Hi lekkerding,’fluistert hij in je oor en zoent je op je mond.
Je grinnikt en zoent hem terug. ‘Mr Gorgeous,’grap je.
‘Doei mam,’roept Luke naar achter zich.
Je hebt je arm om zijn middel. Zijn arm is wat naar beneden gezakt en hangt half op je billen. Je vindt het prima. Je vindt het juist geweldig.
Jullie hebben afgesproken bij het San Diego hotel. De jongens staan voor het hotel te wachten. Je ziet ze al vanaf een afstand.
Je bent een beetje gespannen. Je bent benieuwd wat Luke van ze vindt. En zij van Luke. Maar je gelooft dat het wel goed komt.
Jullie komen bij de jongens en Mira aan. Je ziet dat Mira helemaal verbluft is. Net zoals de drie broers. ‘Nou, dit is Luke,’zeg je wat zenuwachtig.
Luke geeft iedereen een hand. Iedereen zegt zijn naam. ‘Nick,’stelt Nick zich voor en geeft Luke een stevige handdruk.
‘Oh, jij bent de beste vriend van June. Ok, dan weet ik over wie ze het toch steeds heeft,’glimlacht Luke.
‘Ja. Leuk om te zien wat voor beeld er bij de naam hoort,’zegt Nick glimlachend.
Luke geeft Mira een hand. En slaat daarna zijn arm weer om jou heen. Hij trekt je even tegen zich aan. Wat verlegen lach je.
‘Ok, wat gaan we doen?’vraagt Joe. Hij kan er altijd een leuk sfeertje van maken.
‘Ik had gedacht aan een wedstrijdje voetbal,’zegt Nick.
‘Haha, ik ook,’lach je. ‘Kom mee.’ Je leidt de groep achter je aan.

*NickPov
Je had een heel ander beeld van Luke. Een wat minder opvallend type. Maar je ziet nu al direct aan hem wat voor type hij is. Knap, maar een hartenbreker. Je hebt nu al een hekel aan hem.
Maar je ziet hoe verliefd June is. Hoe vrolijk en opgewekt ze is. En ze verdient het.
Waarom zou je het voor haar verpesten als je zelf gewoon altijd een slecht gevoel hebt bij dat soort types?
Luke praat met Joe over sport. June loopt naast Mira te giechelen. Iedereen is verbaasd over Luke’s vertoning.
Jullie komen aan bij het voetbalveldje. June weet weer een bal uit de bosjes te toveren en Mira neemt de leiding in het maken van teams.
Uiteindelijk worden het June, Luke en Mira tegen jullie als broers. Medebesloten door Luke.
Het spel begint gewoon rustig, maar op den duur is het een heftige strijd. Het team van June staat met twee punten voor en Luke doet er alles aan om dat zo te houden.
‘Sjees, is hij overal goed in ofzo?’mopper je tegen Joe.
‘Don’t worry, wij staan aan jouw kant. We gaan van hem winnen,’zegt hij geruststellend.