Hoofdstuk 15

Ik rommel tussen mijn spullen en haal er een dagboek uit. Het is oud maar bruikbaar.
Ik haat het hier! Iedereen doet niks anders dan tv kijken en voor zich uit staren! Ik vind het zooo irritant. Maar als ik hier weg ga moet ik weer terg naar mijn ouders en dat is veel erger dus dan maar hier.
Ik klap het dagboek weer dicht en loop naar mijn kast waar ik mijn mobieltje altijd heb liggen. ‘Met Roos’ klinkt het aan de andere kant van de lijn. ‘Hé Roos, met Marie. Heb jij vandaag wat te doen?’ vraag ik. ‘Nee, wil je wat afspreken?’ antwoordt Roos. ‘Dat wilde ik inderdaad! Starbucks over een halfuur?’ vraag ik. ‘Is goed. Tot zo!’ krijg ik als antwoordt voor ze ophangt. Ik berg mijn dagboek en gitaar op en loop naar beneden waar ik de achterdeur uitloop om mijn fiets te pakken. Ik stap op mijn fiets en rij richting de Starbucks waar ik uiteindelijk een kwartier te vroeg aankom. Ik bestel vast thee aangezien ik geen koffie lust. Nog geen vijf minuten later komt Roos binnen. ‘Hé Marie! Tijd niet gezien’ zegt ze als ze bij het tafeltje staat waar ik zit. ‘Inderdaad. Bestel wat te drinken en kom zitten’ zeg ik. Roos loopt weg om wat te drinken te halen en ik begin langzaam van mijn thee te drinken.