H48

Ik wacht vol angst op antwoord van de twee vriendinnen voor me. Aarzelend kijk ik op ze neer.
‘En? Geloven jullie me?’ vraag ik aarzelend. Het blijft stil. ‘Kom op! Ik zweer het jullie ik ben… Ik ben het! Ik kan het zweren in oude taal! Geloven jullie me dan?’
‘Rustig, je bent het. We geloven je wel hoor… ‘ snikt Sisja plotseling.
‘LILITH!’ mompelt Cecile terwijl ze overeind probeert te komen en zich tegen me aan drukt. ‘Je bent het echt! Je bent het echt! Ik ben zo bang geweest! Je vader heeft onze linker ogen genomen! Omdat hij een of ander ritueel wilde doen! Er is hier nog iemand, een vrouw. Ik geloof dat ze een elf is…’ Als Cecile dat laatste zegt begin ik te rillen. Dit kan toch niet? Al die keren dat ik die nachtmerrie had. Zouden al die nachtmerries de waarheid getoond hebben? Dat mijn…
‘Mijn moeder!’ mompel ik.
‘Je moeder? Je moeder? Is het je moeder? Weet je dat zeker?’ Sisja klinkt ongeduldig en bang. Haar stem is geknepen, maar niet meer zo bang als toen ze nog dacht dat ik mijn vader was.
‘Ik weet het zeker, ik heb hier over gedroomd… dat ze in gevaar is, bedoel ik.’
‘En wat gebeurd er dan met haar?’ vraagt Cecile, ‘En met jou?’
‘Met haar… dat weet ik niet… met mezelf… naja, dat is niet belangrijk. Cecile, we moeten jouw taak af maken, we moeten mijn vader vermoorden.' Ik kijk op van mijn toon. Ik klink vastberaden en niet eens te bang. Al ben ik natuurlijk wel heel erg bang. Als dat deel van mijn moeder in mijn nachtmerries klopt… zou het deel over het mes in mijn hart dan ook kloppen? En het deel van Diamantar? Wat zou allemaal kloppen? Dat deel over Metsa… Nee! Dat deel kan niet kloppen, Metsa zou me nooit verraden. Dat is iets waar ik zeker van ben!
‘Laten we dan maar gaan…’ mompelt Cecile. ‘Dan zijn we er vanaf…’
‘Maar tegen welke prijs? Wie weet wat er zal gebeuren? Wat er zal gebeuren met ons, misschien…’ Gelukkig zwijgt Sisja, ik weet namelijk ook wel dat we eraan zullen gaan.
‘Dat is niet belangrijk, het belangrijkste is dat we hem doden.’
‘Maar kan iemand anders het niet doen? Eragon of zo? Ik had gehoord dat hij een sterke rijder is die het woord van macht kent. Dan kan hij toch alles? Waarom doet hij het niet?’ vraagt Sisja.
‘Eragon is te ver weg. Mijn moeder is hier en zal het misschien niet overleven… waarom ben ik niet gewoon een keer op bezoek gegaan… en als we Eragon zouden halen zou hij vast nog veel andere dingen uit halen, mijn vader. Dús we moeten wel.’ Het klinkt echt alsof ik een plan heb. Oké, dat heb ik dan ook. Maar hoe ik dat heb gezegd klinkt alsof ik een góéd plan heb. En dat héb ik dan weer niet.
‘Weet je het zeker?’ vraagt Cecile met een bange toon.
‘Ja, ik weet het zeker.’
‘En je wet ook zeker dat ik het half-elf kind ben?’ vraagt Cecile.
‘Dat ook, dat weet ik heel zeker,’ mompel ik en dan gaan we.