Proloog

When people tell you they've found their true love

Liefde bestaat niet. "Ik hou van jou met heel mijn hart." Technisch gezien hou je van iemand met heel je hoofd. Er is niks magisch aan. Als de mens van tegenwoordig beter oplette bij biologie zouden ze weten dat alles geregeld wordt door je brein en dat er dus niks magisch is aan de liefde. Ik kan het weten, ik heb het gegoogled. Mijn theorie over de liefde is dat het allemaal één grote illusie is bedacht door onze eigen hersens. Om een of andere reden komen allerlei endorfines vrij als we iemand zien waarvan we denken, 'Weetje die is best wel aardig en aantrekkelijk.' En BAM verliefd. Ik denk dat wij verliefd willen zijn en daarom dat idee hebben gecreëerd. Dat idee dat we niet meer zonder iemand kunnen leven en dat we zo angstig zijn om eenzaam te sterven, dat we elke dag om ons heen kijken op zoek naar de ware. Ook zou het kunnen zijn dat wij dat gevoel hebben gecreëerd, omdat wij nou eenmaal deelnamen aan de levenscyclus van de mens.

Dat is hoe ik denk. Mijn mening. En als mensen tegen mij zeggen: "Ik kan echt niet zonder hem leven.", dan knor ik altijd in mijn gedachte. Een mens kan niet leven zonder water en voedsel. Geloof me zonder hem kan je leven. En het enige antwoord dat ik op zo'n vraag kan geven is dan;

'Jullie zijn echt perfect samen.', klinkt mijn glimlachende stem. Rosalie glimlacht lief naar mij. 'Ik wist wel dat jullie uiteindelijk zouden trouwen.', hoor ik Lola achter me zeggen. 'Diep van binnen wist ik het zelf ook, ik kan, nee ik wil namelijk niet meer zonder hem leven.' 'Ahww.', zegt Farah vertederd. 'Dit moeten we vieren.', zegt Hollie die al naar de keuken loopt.

Oké ik lijk nu een beetje schijnheilig, maar Rosalie is zo blij en zou ik niet een slechte bestfriend forever zijn als ik haar geluk verpeste met de keiharde, naar mijn mening, waarheid. Ja, ik zou een slechte vriendin zijn.

'Ava?' Ik vestig mijn gemeende glimlach op haar. Ik ben blij dat ze gelukkig is. 'Wil je mijn getuige zijn?' 'Natuurlijk liefje.'