26 oktober, 2012.

Ik heb een ontzettend vervelende periode achter de rug. Bah... Vandaag was al helemaal rot. Ik werd vanochtend wakker gemaakt door de wek-en-dek, die Sanne en Petra vandaag voor hun rekening hadden, en realiseerde me dat Sanne vandaag weg zou gaan. Net als iedere ochtend ben ik gewoon blijven liggen tot half 8, en daarna snel richting het ontbijt gegaan, wat om 7:40 begint. Sanne had als afscheidsstunt krieltjes gebakken voor het ontbijt, dus ik heb maar gewoon krieltjes met mayonaise gegeten als ontbijt. Na het eten heb ik mijn oogdruppels gehaald en met Sanne haar zwarte hand op de handenmuur gezet. Ze was de laatste uit het jaartraject, en daarbij stond er: "29-11-2011 > 26-10-2012". Daarna ben ik naar de hoofdreceptie gegaan, want ik had een onderzoek met vragenlijsten. Daarna heb ik SMART gehad en een nieuw doel opgesteld voor 2 weken. Ik leg later uit waar het mee te maken heeft. Daarna, om half 11, was Sanne's afscheid. Ik had op dat moment echt het idee dat er iemand overleed, en ik weet niet zo goed waarom. Ze gaf iedereen een knuffel terwijl haar vader bij de auto wachtte. Toen ze bij een jongen uit haar groep kwam, begonnen ze beiden te huilen, en ik had me wel weer lang genoeg ingehouden, dus ook ik begon te huilen. We hebben afscheid genomen door elkaar een knuffel te geven, beloofd te what's appen en de auto uit te zwaaien. Dus daar stonden we dan huilend op het therapieterrein terwijl lieve Sanne wegreed, onderweg naar huis.
Dat was 1. Dan nu, 2. Ik ben deze week aangewezen als nieuwe groepsvertegenwoordiger... Als groepsvertegenwoordiger moet je de tijd in de gaten houden, zoveel mogelijk mensen aan de beurt laten komen tijdens Psychotherapie, onderwerpen voor PSM verzamelen, groepskamers voor verjaardagen etc. organiseren, weekeindbriefjes tekenen, voor zieken zorgen, groepen tellen tijdens het eten en aan het begin van iedere therapie, en voor de telefoonlijsten zorgen. Dit houd dus in dat er heel veel kleinere taken onder de grote taak vallen. Dit geeft mij heel veel stress, zeker omdat ik het ontzettend eng vind om me te laten horen in de groep(en), iets wat ik dus wel moet gaan doen. De staff heeft me deze taak gegeven omdat ze vinden dat ik mezelf aan de beurt moet laten komen in psychotherapie, ik denk dat ik het toch niet kan en omdat ik het waarschijnlijk heel moeilijk ga vinden om de tijd aan te geven. Hier heb ik dus een doel van gemaakt. "Ik ga mijzelf 2 keer de beurt geven in Pscyhotherapie."

Verder heb ik in individueel nog gepraat over de ruzies die ik thuis heb en heb gehad, en dat viel ongeloofelijk zwaar. Ik heb de gehele middag gehuild, en verder eigenlijk alleen maar futloos op bed gelegen. Iets wat ik de laatste tij vaker geneigd ben te doen. Ik lig steeds meer op bed, en ik slaap ook steeds meer. Dit frustreert me op het moment zelf, maar ik ben er ook achter gekomen dat ik echt kapot ben na een dag therapie.

Liefs(flower)