OO3

Na een lekker blokuurtje wiskunde gehad te hebben, is het eindelijk pauze. Naja, eindelijk? Ik had nog wel even door kunnen gaan. Rustig loop ik het lokaal uit de drukke menigte in. Al die brugpiepers die duwen je maar aan de kant. Als ze dat doen, kunnen ze ook een fikse duw terug verwachten. Klinkt wel heel gemeen, maar daar maken ze het zelf naar. Deze keer bespaar ik die pieper een klein beetje pijn. Want ik werd afgeleid. Ik kijk ineens in de ogen van een jongen die ik niet ken. Het was maar voor een paar seconden, maar die paar seconden waren al genoeg om mij compleet te betoveren. Ik zocht naar die ogen, ik keek de hele gang door maar zag ze niet meer. Teleurgesteld sjok ik naar mijn pauze plek toe. ‘Maureen!!! Wow wacht, waarom kijk jij zo sad?’ Fijn nu moet ik het ook nog uit gaan leggen een Yarah, Marieke en Gabrielle. Maar hoe doe ik dat? ‘Een momentje, eerst naar de wc.’ Zeg ik met een fake smile. ‘Ik loop mee!’ roept Marieke. Dat vind ik eigenlijk wel fijn. Kan ik het haar eerst vertellen. Onderweg begin ik al eventjes uitleggen. ‘Kijk, ik zag in de pauze twee ontzettend mooie ogen, alleen ik heb geen idee van wie maar ik wil het weten!’ leg ik haar uit. Ze begint te lachen ‘Ahw Maureentje toch, komt wel goed hoor!’ Als zij het zegt. ‘Maar ik voelde me zo raar toen ik in die ogen keek. Ik kan het gevoel niet uitleggen.
'Imaging this
You are just walking somewhere
When suddenly you look someone in the eyes
And at that moment, just one second
You feel a spark
Do you wanna know what that is?
Well they call that
Love at first sight'
zegt Marieke dood leuk. 'Zou dat echt het geval bij mij zijn? Maar wat als....' Ik val stil want ik zie nu het gezicht en het lichaam wat er bij die mooie ogen horen.










Btw dit is hoe ik eruit zie
Klik
Klik
Klik