7. De Bekendmaking

'Doe het.' 'Oké, oké, fok me niet op!' 'Doe het nou maar, wij doen het ook.' 'Oké!' Ik draaide me langzaam om en keek naar de Vuurbeker, gevuld met blauwe vlammen. Ik zuchtte en gooide toen voorzichtig het papiertje met mijn naam, afdeling en jaar erop geschreven. 'Jullie beurt', zei ik. Dylan liep ernaartoe en gooide zijn papiertje erin, gevolgd door Britt. Net op dat moment kwam de lachende vriendengroep van David aanlopen, die op hun beurt ook allemaal een papiertje in de beker gooide. Toen David ook de zijne erin gooide, kwam een eersteklasser aanlopen met een teleurgesteld gezicht. Ik zuchtte. Ik vond het wel zielig voor ze dat ze niet mee mochten doen. Toen tikte iemand op mijn schouder. 'Samuel!', zei ik luid toen ik me had omgedraaid. 'Hoi!', zei hij opgewekt. 'Hey, hoe gaat het?', vroeg Dylan. 'Super', anwoordde hij. 'Ik kan dan wel niet meedoen met het Toernooi, maar de school is al geweldig genoeg.' We lachten toen Samuel vrolijk wegliep. We draaiden ons om en liepen rustig de gang uit. 'Ik ben echt blij voor hem', zei Britt. We knikten en lachten.

'Ik snap het niiiiiiieeeeet!!!', zei Dylan zeurend. Ik grinnikte. 'Hier, ik help je wel', zei ik. 'Dank je, schat', zei hij en hij gaf me een kus op mijn wang. 'Bah!', zei Samuel, die aan de andere kant van de tafel zat. 'Wat?', zei ik. 'Zo klef hoeft ook weer niet, jak', zei hij walgend. Dylan, Britt en ik lachten en gingen toen weer verder met ons huiswerk. Net op dat moment kwam professor Anderling binnen. Ik deed mijn boek dicht en luisterde. 'De deelnemers van het Toverschool Toernooi zijn bekend', zei ze en meteen was de hele leerlingenkamer stil. Ze rolde een stuk perkament open. 'We kiezen per jaar en jongen en een meisje, die als team moeten werken om te winnen', zei ze en ze begon met oplezen. 'Uit het zevende jaar hebben we David en Stacy uitgekozen...' David en een meisje met bruine krullen gaven elkaar een hand. Ze vertelde door en toen ze bij het tweede jaar was, lette ons tafeltje ineens heel goed op. '... en uit het tweede jaar hebben we Dylan en Annabel uitgekozen', eindigde ze haar verhaal. 'Yes!', zeiden Dylan en ik en we gaven elkaar een knuffel. 'Wie is Annabel?', vroeg Samuel. 'Ik', zei ik. Hij keek verbaasd en argwanend aan. 'Lang verhaal', zei ik en Dylan lachte.