11

Niall pov

'Desiney?! Destiney?!' riep ik haar, maar ik kreeg geen antwoord. Ik was meteen bezorgt dus liep ik snel terug naar de kamer. Ze huilde..... ze zat op bed met haar ellebogen op haar knieen en met haar gezicht in haar handen. Zachtjes hoorden ik haar snikken. Ik ging naast haar zitten en sloeg mijn armen om haar heen. De krant van vandaag zag ik liggen op de grond. - DE GEVONDEN SLACHTOFFERS- stond er met dikgedrukte letters op de kop van de krant. Snel las ik verder. -een paar dagen geleden hebben wij u geinformeerd over het vliegtuig ongeluk. Niemand heeft het gered, er zijn alleen twee vermiste lijken. Dit zijn de lijken van Niall Horan (van One Direction) en Destiney Hoocker. De vraag blijft of ze leven, wij hopen op een teken van leven te krijgen. Meer hierover volgende week.- las ik. Ik verslikte me en keek naar Destiney. ' Het spijt me heel erg....' fluisterde ik. Ze huilde tegen mijn borst aan. Ik vondt het vreselijk voor haar. ' Wat ga je nu doen?' vroeg ik toen.. Ik wist gewoon niet wat ik moest doen. 'Kan ik bij jou blijven?' vroeg ze toen. Ik veegde wat tranen van der wang af. 'Ofcourse you can' ik drukte een zacht kusje op haar voorhoofd. 'Ik hou van je' floepte ik eruit. Ik bloosde en keek naar de grond zodat Destiney mijn gezicht omdraaide en ik haar verplicht moest aankijken. ' Ik hou ook van jou, alsof dit een droom is dat ik getroost word door mijn idol en droomjongen' zei ze zachtjes. 'Het is echt' zei ik toen op de zelfde toon. 'Bewijs het' zei ze met glinsterende ogen en een ondeugende toon. Ik lachte en zoende haar toen. Ze zoende mee, na een tijdje opende ik mijn mond een beetje. Ik likte zachtjes over haar lip heen en ze opende haar omnd. We speelde een liedevol spel met onze tongen. Ik trok me terug en pakte haar hand vast. Ik twijfelde eventjes maar het was nu of nooit. 'wil je mijn vriendinnetje zijn?'