O36 - Teddybear

Pov : Niall

Met m’n vingertoppen strijk ik door haar zachte lange bruine haren. Starend naar de zee druk ik m’n neus in haar haar.
Zachtjes leunt ze tegen me aan. Ik glimlach en sla m’n armen steviger om haar heen. Op 10 centimeter afstand zie ik een stok liggen. Ik buig wat voorover en pak de stok.
‘’wat ga je doen?’’. Ik grinnik ‘’niks’’. Ik keek naar het zand en tekende er een hart in.
In het hart zet ik onze letters van onze naam erin. ‘’Tis prachtig’’glimlacht Madison. Ik grijns en leg de stok weer weg.
Zachtjes strijk ik met m’n vingers over het verband dat nog om haar hoofd zit. ‘’doet t zeer?’’. Ze schud haar hoofd ‘’nu niet meer’’. Ik glimlach en druk er voorzichtig een kus op.
Even verderop zie ik schelpjes liggen. ‘’wacht hier’’. Ze keek me verbaasd aan terwijl ik opstond.
Ik loop naar de schelpjes en neem een handvol mee. ‘’ga liggen’’. Lachend keek ze me aan ‘’wat ben je van plan?’’. Ik grijns ‘’niks ergs’’. Beetje verbaasd gaat ze liggen.
‘’Spreid je armen eens?’’vroeg ik beleefd. Giechelend deed ze wat ik haar vroeg. Ik glimlach en leg de schelpjes om haar heen. ‘’wat doe je?’’vroeg ze lachend. ‘’blijf even stil liggen’’grijns ik en leg de laatste schelpjes om haar heen.
Snel pak ik m’n Iphone en maak een foto van haar. Lachend gaat ze recht zitten ‘’moest dat?’’. Ik knik en ga op m’n hurken zitten en druk een kus op haar lippen. Gewillig beantwoorde ze de zoen.
Met m’n handen ging ik onder haar shirtje en leg m’n handen op haar heupen.
Ik hoor van verte de kinderen al aanrennen. Ik trek met terug en glimlach ‘’ik denk dat ze er weer zijn’’. Ze knikt en trekt haar shirtje weer recht.
Ik keek naar de foto en grijns ‘’je staat er prachtig op’’. ‘’let me see’’. Ze gristte de telefoon uit m’n handen. ‘’omg ga hem wissen!’’. Snel pak ik hem terug ‘’nee’’. Ze keek me met een pruillip aan. Ik grijns ‘’no’’.
De avond viel en samen met Madison zaten op de bank in m’n hutje. Haar hoofd rustte op m’n schoot. ‘’mag ik hem lezen?’’vroeg Madison terwijl ik op een klad papiertje aan het schrijven was.
‘’nee, later pas, als het af is’’glimlach ik en buig me voorover om haar zachte lippen te voelen. ‘’Waarom?’’. ‘’omdat het een verassing is’’.
Ze ging recht zitten ‘’maar je hebt me al genoeg verassingen gegeven’’. Opeens schoot het me te binnen ‘’ik heb nog wat voor je, ik was het vergeten te geven aan je in het ziekenhuis’’.
Ik sta op en pak de knuffel die eenzaam op een stoel in het hoekje zat.
‘’aawh, Niall.. dat het niet gehoeven’’. Ze nam de knuffel in haar armen en snoof z’n geur op.
‘’Wanneer ik op tour ben na kamp, en je voelt je eenzaam zal deze beer je gezelschap houden tot ik er weer ben’’.
Ze glimlacht en drukt een kus op m’n wang ‘’dit is het allerliefste wat ik ooit heb gekregen, en ik zal het blijven koesteren’’.

Is het verhaal nog leuk?