10.2

Pov Ibrahim
De dagen gingen voorbij en we waren ondertussen alweer een week in Barcelona en de trainingen waren volop bezig maar dat weerhield me er niet van om een date te regelen met Samira, hoewel date date we waren al bijna een jaar samen en dat verdiende een cadeautje en een romantische dag en dus liep ik in de stad richting de juwelier voor een ring. Terwijl ik me weg vervolgde door de straten kwam ik Samir tegen die bezig was met zijn dagelijkse wandeling door de stad. Nu was ik er bij want ik had tegen Samir en derest gezegd dat er een onverwachtse training was en me trainingsspullen staan in de auto want die moest ik wel meenemen en dus ontkwam ik er niet aan aangezien de me al gezien had. Terwijl die me tegemoet kwam lopen kon ik niks anders bedenken dan dat ik hem de waarheid moest vertellen. "Moest jij niet trainen?"vroeg Samir. "Oh nee dat was toch afgelast."zei ik als smoes hopend dat hij wegging. "En omdat de training is afgelast loop je een juwelier binnen?"Vroeg hij lachend. "O ik dacht dat ik een bekende zag."zei ik. Ik was niet goed in liegen en volgens mij had Samir me allang door. "En nu de waarheid."Zei Samir lachend terwijl die een beuk op me arm gaf. "Oke oke, ik ga een ring halen voor Samira."Zei ik zuchtend omdat ik niet wou dat iemand het wist. "Zomaar een ring?"Vroeg hij verbaasd."Nee we hebben bijna een jaar en ik wil haar ten huwelijk vragen maar je houd je mond hierover."Zei ik meteen. "Ik zeg niks, maar goed dat je haar ten huwelijk vraagt."Zei hij met een wenkbrauw wiebel. "Het is heust niet dat als ze ja zegt dat we binnen een maand trouwen hoor"Zei ik. "Je vraagt haar dus nu en trouwt over tien jaar wil je zeggen."Zei hij lachend. "Dat ook weer niet maar ik wil niet meteen overhaastig trouwen, deze dag moet de mooiste dag van ons leven worden en dus moet dit rustig aan gepland worden."Zei ik wijs. "Beloofd, mag ik helpen uitzoeken met de ring?"Vroeg hij met een glimlach. "Vooruit."Terwijl we lachend de juwelier inliepen om een ring uit te zoeken wist ik dat vanavond geweldig zou worden. Terwijl we de ringen bekeken kwam er al snel een verkoopster naar ons toe."Goedemiddag, kan ik u helpen?" vroeg de vrouw. Blijkbaar had ze ons horen praten want ze stelde de vraag meteen in het nederlands. "Euh ja, ik ben op zoek naar een verlovingsring voor mijn vriendin" Zei ik terwijl we richting de balie liepen."En naar wat voor een soort ring zoekt u, goud, zilver, met diamant?"Vroeg de vrouw "Euhm, ik heb eigenlijk nog niet echt een idee. Sowieso zilver."Zei ik. De vrouw liep naar de vitrine toe en haalde daar vier kleine doosjes met zilveren ringen vandaan."Dit zijn al onze zilveren ringen."Zei de vrouw terwijl ze de doosjes neerzetten op de toonbank. Terwijl Samir en ik aandachtig de ringen bestudeerde was de keuze toch al snel gemaakt. We gingen voor uiteraard een zilveren ring waar rondom allemaal diamantjes zaten en aan de binnenkant kwam mijn naam met de datum dat we een relatie kregen, mooier kon het niet dacht ik zelf. Terwijl we de ring hadden betaald en alles erin was gegrafeerd ging ik naar huis om Samira op te halen. We zouden een romantische wandeling over het strand maken en daarna zouden we gezellig gaan eten, en tijdens zonsondergang zou ik haar vragen. "Ben je er helemaal klaar voor?"Vroeg hij lachend. "Ik wel, of zij het is weet ik niet, ze zal zich sowieso moeten omkleden en ik moet haar meekrijgen zonder dat ze waat doorheeft."Zei ik. Samir lachte alleen maar en zei verder niets."Rijd je mee?"Vroeg ik terwijl ik m een por gaf. "Graag"zei hij. Terwijl we naar me auto liepen had ik Samira vast gesmst dat ik een verrassing had en dat ze zich in een mooie avondjurk mocht hijsen "Samira al gesmst?"Vroeg hij. "Ja, en nu niet zoveel vragen stellen anders plak ik je mond de hele rit naar huis af met twee lagen ducktape."Zei ik lachend. "Dat meen je niet."Zei hij lachend. "Ga je op je knieën voor haar?"Vroeg hij express door. "Je daagt me uit."zei ik terwijl we in de auto stapte."Maar ga je nu op je knieën of vraag je het haar zo."Zei die droog. "Pas op hoor de rol ligt in het dashbordkastje."Zei ik. Terwijl hij nu eindelijk door had dat ik het meende hield hij erover op. Thuis aangekomen was Samira gelukkig al helemaal klaar, terwijl ik snel naar boven liep om nette kleren aan te doen stond Samira al ongeduldig te wachten."Schatje schiet nou is op." Zei ze. "Je doet net of ik al drie uur bezig ben."Zei ik lachend terwijl ik naar beneden rende. Terwijl ik haar een kus gaf liepen we de deur uit. "Veel plezier." Schreeuwde Amber en Samir ons na. In de auto bleef het eigenlijk vrij stil, Samira was benieuwd waar we heen gingen en vroeg dus ook gigantisch door."Is het in dat ene restaurant waar ik al maanden heen wil?"Vroeg ze. "Nee."zei ik lachend terwijl we richting het strand reden. "Het is in een strandtent he."Zei ze. "Wel op het strand ja een tent weet ik niet. Terwijl ik de auto parkeerde en uitstapte om de deur open te houden voor Samira wist ik dat dit perfect zou worden, nu wist ik wel dat Samira gauw al alles goed vond, zolang we maar samen waren. Terwijl we samen over het strand liepen naar het afgelegen plekje waar we zouden gaan eten en waar romantische muziek kaarsen en eten op ons stond te wachten wist ik pas hoe gelukkig ik ben met Samira. "Weet je ik ben zo blij dat je met me mee bent gegaan naar Barcelona, ik weet sowieso niet wat ik zonder jou moet en ik ben gewoon onwijs gelukkig met jou."Zei ik aangezien ik al wist dat we bijna op de plek waren. Terwijl we de tafeltjes en de kaarsjes al zagen bleef Samira stilstaan en kreeg tranen in haar ogen."Heb jij dit geregeld?"Vroeg ze "Speciaal voor ons twee, we zijn nu al bijna een jaar samen en ik besef zo goed dat ik alleen maar jou wil, Lieve lieve Samira, wil je voor altijd bij me blijven en met me trouwen?" Vroeg ik terwijl ik op me knieën ging zitten. De zenuwen gierde door me lijf."Natuurlijk wil ik met je trouwen."Zei ze terwijl ze in me armen viel. "ik hou zo veel van jou dat ik echt nooit bij je weggaat, ook al zou je me dat vragen."Zei ze. Terwijl ik de ring uit het doosje haalde en om haar vinger schoof was het pas echt duidelijk. Samira werd me vrouw en ik was daar blij en gelukkig mee, een geweldige vrouw die je maar één keer in je leven voorbij komt lopen mag je nooit laten gaan.