aat het verhaal beginnen...

Ik ben het zat,dit is al de zoveelste keer dat ik ruzie heb met mijn ouders. Ik zit op m,n kamer. Het is een uur in de middag, en ik zou iets leuks gaan doen met mijn pleegmoeder, maar nadat ik verteld wat m,n oom bij me gedaan heeft is de hele boel omgeslagen. Ze zij dat ik gek was, dat ik niet spoorde en naar een gesloten inrichting moest omdat ik gek zou zijn. Ik ben naar boven gegaan. Ik zit te bedenken wat ik het beste kan doen,het enige wat in me opkomt is weglopen, het vertrouwen in het gezin is weg, ik voel me niet meer op mijn gemak. 's avons wordt ik nog wel geroepen voor het eten,maar ik zeg dat ik geen trek heb. Er kan geen grotere leugen bestaan want ik val bijna om. Ik neem het besluit,vanacht ga ik weg,om kwart voor 5 zal ik opstaan. Ik lig op bed,en langzaam maar zeker val ik in slaap.

De volgende ochtend sta ik om kwart voor 5 op. Ik loop zachjes naar beneden, ik zie dat mijn broertje wakker is en leg mijn vinger op mijn lippen als teken dat hij stil moet zijn. Dan ga ik naar beneden. Als ik beneden ben merk ik dat alle sleutels weg zijn. In de la licht altijd een bos sleutels denk ik bij mezelf. Ik doe de la open en ja hoor,daar liggen ze. Ik doe de deur open en loop weg. Naar een nieuwe toekomst. Ik weet dt ik hier noit meer wil komen...

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen