Part 1

Vlug loop ik de Starbucks binnen, nou ja lopen, je kan het ondertussen wel bijna sprinten noemen. Waarom in hemelsnaam moest Madeleine me nou zo lang ophouden met haar gepraat over haar vriendje, dat hij helemaal GE-WEL-DIG is weet ik nou ondertussen wel na die drie maanden. Vlug smijt ik mijn tas achter neer en grijp m'n schort van de haak. '' So, and why are you so late young lady?'' Hoor ik een boze stem achter me. ''Ermm, I. Well...'' begin ik te stotteren. Waarom, serieus, waarom kon ik niets beters verzinnen zoals dat mn moeder was aangereden ofzo. Soms haat ik mezelf echt in dit soort situaties... ''Yes, I can hear it. Go quick to your place and help that little girl!'' sist ze. ''Yes miss Lavigne''. Met gebogen hoofd loop ik naar de kassa. ''Hi can I help you''. Als ik op kijk, kijk ik recht in de liefste ogen die ik ever heb gezien. ''Yes miss. May I have an chocolatemilk please?'' Even moet ik me inhouden om niet te roepen dat ik haar doodelijk schattig vind. ''Ofcourse, what is your name?'' vlug pak ik een beker en een roze stift. Ik schrijf altijd bij kinderen hun naam op de beker, gewoon omdat ze dan meestal zo blij naar hun moeder gaan en dan roepen: 'Mom, look my name!' Zo über cute. ''My name is Chloë'' Snel schrijf ik haar naam op en loop naar de automaat.
Als ik net een klant heb geholpen hoor ik heel licht het liedje ''Live while we're young'' vanuit mn zak komen. Geïrriteerd pak ik mijn mobiel uit mn zak, als het maar niet weer mn moeder is die me toch al 5 miljoen keer op een dag belt. ''Mam, je weet dat je me niet... Oh Madeleine jij bent het.'' schaam, schaam, eerst kijken wie het is in het vervolg dus. Aan de andere kant van de lijn hoor ik veel gegil en het enige wat ik kan verstaan is iets met Twitter. '' Madeleine, je moet me niet bellen tijdens het werk, dat weet je toch?!'' sis ik door de telefoon. '' Nou oké dan vertel ik ook niet dat One Direction naar de Starbucks komt.'' Antwoord Madeleine sarcastisch. Mijn ogen worden groot... '' WAT?'' Als ik even naar rechts kijk zie ik mevrouw Lavigne boos naar me kijken. ''Sorry ik moet echt ophangen, kuss'' Snel prop ik mn mobiel in mn zak en ga weer verder met de volgende klant. ''You know that we don't call while we're working Brooklynn. Give me your phone, you can get him when you're finisht'' zegt mevr. Lavigne. Snel geef ik mn mobiel voor ze echt boos word. '' Sorry miss...'' ik voel dat ik echt een hele rode kop krijg.
De tijd lijkt maar niet sneller te gaan. Wanneer komen die jongens nou? Misschien gingen ze wel naar een andere Starbucks... Of. Voordat ik verder kan denken zie ik 5 jongens richting de ingang lopen. Vlug strijk ik mn haar glad en kijk in mn zakspiegeltje hoe ik er uit zie. Slecht, nou ja het zou er maar mee door moeten gaan dan... Als ze binnen zijn en ik gaan houding weet te geven draai ik me om, pak een doekje en doe alsof ik de toonbank schoon ga maken. Even ben ik helemaal in de wolken als ik de zoete stem van Harry hoor. ''Uhm sorry, can you help me?'' Snel kijk ik op en de tijd lijkt even stil te staan als ik in z'n mooie ogen kijk. ''three Frappuchinos and two chocolatemilk please.'' Liam kijkt non-stop naar me. Zou dit iets betekenen? Ik ben nog nooit echt verliefd geweest... Alleen toen in groep 3, maar dat jochie vond me alleen maar leuk omdat ik een trampoline had. Daarna heb ik nooit meer met hem gesproken. Als ik de bekers pak kan ik me even niet inhouden om er heel groot 'I LOVE YOU' op te schrijven. Als ik de spullen pak voel ik dat Liam nog steeds naar me kijkt.
''Erm.. two Chocolatemilk?'' vlug zet ik de dingen neer bij wie ze horen en even voel ik Liam naar mn borsten kijken. Ahaa, wat zou dat nou weer betekenen? Het is Liam, die doet dat niet zo snel toch? Nou ja, zo erg vind ik het nou ook weer niet. Als ik weg wil lopen pakt Louis mn pols. '' Can I do something for you?'' Ik kijk hem vragend aan. ''Yes, come sit whit us.'' Ik kijk hem aan met grote ogen. ''Oké'' zeg ik dan maar en pak een stoel erbij.
Dit was nu al de mooiste dag in mn leven,
en ik had nooit geweten dat het alleen maar beter zou gaan worden.