005.

Die middag fietsen Lily en ik samen naar de kerk, waar James zou staan. Als we aankomen is hij er echter nog niet en moeten we eerst een kwartier wachten voordat hij er eindelijk aan komt gesloft. Hij glimlacht jongensachtig naar ons en kijkt verontschuldigend. "Sorry, werd eventjes opgehouden door mijn moeder."
Hij zet zijn pet recht en ik laat mijn ogen over zijn kleding glijden. Hij heeft een spijkerbroek aan die onder zijn kont hangt en onder de scheuren zit, daarboven een zwarte shirt met een rode vest. Over zijn blonde haren heeft hij een pet van NY op, en hij draagt vans. Precies zo'n persoon die altijd als een stoertje wordt aangezien. "Kom op, swaggerboy. We gaan naar de kermis!" roept Lily vrolijk, die haar arm door James' arm heen haakt. Ik grinnik en doe precies hetzelfde aan de andere kant, waarna we met z'n drieën op weg gaan naar de kermis.
Zelf had ik mijn outfit wat vrolijker gemaakt. Ik had een broek aan vol bloemetjes en een witte blouse, met mijn favoriete hakken en een roze handtas. Mijn pony heb ik met een knipje naar achteren gewerkt, en ik had een zwarte leren jas aan. Het resultaat vond ik er best wel leuk uit zien.
Lily had juist het tegenovergestelde van mij. Ze heeft een zwarte spijkerbroek aan met een lichtroze top waar een grote peace-teken op staat. Onder haar broek heeft ze lichtroze ballerina's en ze heeft een schattig tasje van Chanel bij zich. Als afsluiter heeft ze ook een leren jasje aan.
Als we bij de kermis aankomen is het al aardig druk, leerlingen van onze school dringen zich naar voren om een plekje vooraan te bemachtigen. Braaf als we zijn sluiten we achteraan en wachten netjes op onze beurt.
We besluiten eerst in een saaie kermisachtbaan te gaan en daarna in het spookhuis. Bij de achtbaan is het erg druk dus gaan we uiteindelijk maar meteen naar het spookhuis.
James gaat dapper voorop en ik moet in het midden van Lily. Zij wil persé achteraan. Dus we lopen met z'n drietjes door het donkere huis vol nepmonsters. Als er een verklede man tevoorschijn komt hoor ik Lily keihard gillen en kan ik het niet laten om haar hartstikke hard uit te lachen.
Ik krijg een knal op mijn hoofd. "Shut up," snauwt ze terwijl haar wangen rood kleuren.
Ik grinnik en ga naast James lopen. We zijn gezellig aan het praten als ik ineens achterover gesmeten wordt.
Een beest zit boven op me en brengt een afschuwelijke geur met zich mee.
"Eh, guys, een beetje hulp is wel welkom," zeg ik een beetje angstig. Het monster houdt zijn poten op mijn armen, waardoor ik me niet kan bewegen. Zijn achterpoten staan op mijn benen, dus ik moet zeggen dat het een slim beest is. Helaas dat hij niet op mijn vrienden heeft gerekend.
Eerst komt Lily met haar mes waarmee ze dodelijk is. Ze duwt hem van me af en stort zich op hem. Ik pak mijn mes die ik altijd om mijn enkel heb zitten, zoals noodgevallen. Iets wat nogal vaak voor komt.
Ik sta op en zie net dat het monster Lily van zich af smijt. James springt voor me als het monster mijn kant op wil komen en valt hem aan met zijn zwaard, maar het monster ontwijkt alles en gooit James van zich af. Ik ga tegenover het beest staan en kijk hem even aan.
Hij lijkt ieder zijn aanval van te voren te weten dus misschien kan hij aanvallen voorspellen of zelfs gedachten lezen. Ook lijkt hij snel te zijn, maar als je snel bent ben je meestal minder slim.
Ik zucht en denk aan een andere aanval dan wat ik ga doen, om het gedachten lezen weg te kunnen strepen. En het helpt! Het monster raakt in de war en ik kan hem aanvallen, met een steek in zijn maag verdwijnt hij in stof.
Uitgeput laat ik me op de grond vallen. "Dus, nog meer verrassingen hier?" vraag ik in het algemeen, en twee mensen antwoorden door te grinniken. "Goed gedaan, meid," zegt Lily terwijl ze me helpt met opstaan.
Ik glimlach en kijk James aan. "Weet jij wat voor monster dat was?" Hij haalt zijn schouders op. "Gaan we verder of terug?" vraagt hij dan maar. Ik haal mijn schouders op. "Verder!" roept Lily enthousiast.