016~ Harry

Harry Edward Styles POV
Met mijn handen in mijn zakken slof ik over de straten, in de avond word je minder snel herkend dan in de morgen, mijn gedachte staat op nul en ik voel me leeg en eenzaam, wat ik daaraan niet begrijp is hoe kan ik me eenzaam voelen met familie en vrienden om me heen, broers die van me houden en het beste voor me wensen?
Het is duister buiten, bij elke hap adem komt er een wolkje warmte uit mijn mond, bij elke drie stappen knipper ik met mijn ogen en elke seconde kijk ik om me heen naar mensen en voornamelijk naar de grond, de tegels veranderen onder mijn voeten, van asfalt naar tegels, tegels naar asfalt, ineens worden mijn schoenen heel intressant en voor ik het weet loop ik tegen iemand aan en eindig ik op de grond.
Man, ik moet echt meer sporten om niet zo zwak op de grond te vallen, een kreun verlaat mijn mond en ik hoor iemand grinniken, blijk baar word ik ook nog herkent, ik moet echt gaan oppassen, met ogen gesloten lig ik op de grond, ik hoor de voetstappen van het andere slacht toffer dichterbij komen.
‘Are you okay?’ Hoor ik voorzichtig een stem zeggen, wat duidelijk van een meisje is. ‘Yes the floor is nice.’ Mompel ik. ‘That's great, but so are your clothes dirty and it's probably cold.’ Hoor ik haar weer zeggen, ik open mijn ogen en ik kijk naar een brunet die boven me hangt. ‘Joker.’ Mopper ik, ze heeft fel grijze ogen die me aanstaren van bezorgdheid.
‘Do you need my help?’ Vraagt ze. ‘No I stay the whole day on the floor.’ ‘You not have be so blunt response.’ Zucht ze, ik weet niet wat ik vandaag heb maar zij verdiend dit niet. ‘Sorry I have not my day. I need not bother.’ Zucht ik. ‘It does not matter. I know how you feel.’ ‘Thank you for your understanding.’ Mompel ik.
Ze haalt diep adem. ‘Bowl. I'll help you up.’ Zegt ze en ze steekt haar hand uit met een grijns. ‘Thank you.’ Ik neem de hand aan en laat me omhoog trekken. Zelfs dit meisje is sterker dan mij, het lijkt alsof ze me zonder moeite omhoog trekt. ‘My name is Sophie and you?’ Vraagt ze en kijkt ma van top tot teen aan.
Ik draai met mijn ogen en ik haal mijn hand door mijn haren. ‘You know that.’ Zeg ik en ik kijk haar aan, ze schud lichtjes haar hoofd met een grijns. ‘Uhm. I must now make up a name. because I know you only for a few seconds.’ Zegt ze met een brede lach. ‘You really don’t know?’ Ik kijk haar verbaasd aan. ‘No sorry. should that be?’ Zegt ze en ze kijkt even verward.
Het word stil, de auto’s op de achtergrond rijden voorbij, het is vast al laat en ik hou haar alleen maar op, maar het begint net een beetje gezellig te worden en ze lijkt me heel erg aardig. ‘No, it's okay. I called Harry.’ Ik steek mijn hand naar haar uit, ze neemt hem aan en we schudden ze. ‘Hi Harry.’ Grijnst ze. ‘Hi Sophie.’ Mompel ik met een grijns, we kijken allebei even in elkaars ogen.
‘Harry what are you doing out this time?’ Zegt Sophie en ze kijkt me met een schuin hoofd aan. ‘I can ask you the same.’ Zeg ik, het komt er een beetje bot uit maar ze snapt misschien wel dat ik het niet zo bedoel. ‘I just finished eating and I was planning to go to starbucks, your turn.’ Zegt ze. ‘I'm trying to clear my thoughts, which are already empty.’ Zucht ik en ik kijk haar weer aan met een grijns. ‘Useful.’ Zegt ze met een schreef lachje.
‘And I'm going with a girl named Sophie along to the starbucks.’ Zeg ik met een grote grijns. ‘Do Sophie want that?’ Vraagt ze met een frons en een lach. ‘Yes sophie want.’ ‘Then it is good.’ Lacht ze. ‘Which one we go?’ Vraag ik aan Sophie die me gelijk met grote ogen me aan kijkt. ‘Are there more?’ Vraagt ze ongelovelijk. ‘Are you new or something?’ ‘No I am staying here for a week.’ Vat ze samen. ‘This is not so that you will stay with me, right?’ ‘No I am staying with my aunt.’ Gniffelt ze.
‘Okay right, where do you come from?’ Zeg ik als we uitgelachen zijn. ‘I'm from Holmes Chapel.’ ‘Me too! how can you not know me?’ Vliegt er enthousiast uit mijn mond, gelijk onstaat er een brede grijns op mijn gezicht en trek ik mijn wenkbrauwen van verbazing op. ‘Where do I know you from then?’ ‘Maby Music?’ ‘You're kidding, you're just a boy.’ Zegt ze en ze moet lachen. ‘Yes a nice boy.’ ‘Hey, not overdo it harry. we'll go.’ Zegt ze en ze trekt me mee naar de dicht beziende starbucks.

826 Woordjes alweer, Ah, ze leert dus elke vrijgezel van One Direction kennen. uhm. oke Dikke Kus Iris. =] Reacties?? xx