Hoofdstuk 15

28 september
9 h 26
POV Zayn
Mister X na me mee.
We waren nu al een kwartier aan het wandelen.Waar gingen we naartoe?
Pfff...waarom doet hij dit toch allemaal met ons?We hebben hem toch niets misdaan?
Mijn ergste angst is water.
Niet om te drinken,maar als ik in een zwembad zit,krijg ik de kriebels,omdat ik niet kan zwemmen.
Op een bepaald moment zei Mister X:"We zijn er."
Ik keek hem vragend aan.
"Hoezo?"Vroeg ik,hier was niets te zien behalve een vieze vijver.
Maar terwijl ik het vroeg,besefte ik wat er ging gebeuren.
"Wel,lieve Zayn."Zei Mister X sarcastisch."Jij mag hier even een half uurtje plezier maken in deze vijver."
"Maar,ik kan niet zwemmen."Zei ik bang.
"Echt?Dat wist ik echt niet!"Zei Mister X,maar natuurlijk wist hij dat wel.
Ik snap niet wat hij er zo plezierig aan vindt om ons te zien lijden.
Nog voor ik een woord kon uitbrengen duwde Mister X me brutaal in de vijver.
Ik ging onder water.
Ik spartelde en spartelde,en probeerde bewegingen te doen die leken op het zwemmen.
Niets hielp.Ik bleef onder water en dacht dat mijn laatste uur geslagen had.
Ik wou bijna de moed opgeven maar uiteindelijk lukte het me toch om boven water te komen.
Ik bleef spartelen en ik riep:"Haal me hier alsjeblieft uit!!Ik hou het niet meer!"De tranen stroomden over mijn wangen.
Mister X begon hartelijk te lachen,hij kreeg alleen nog maar meer plezier.
Ik ging weer onder water,ik was doodop,ik kon echt niet meer.
Wat maakte het uit als ik verdronk,het zou Mister X alleen maar blij maken en dan liet hij de rest misschien gerust.
Maar toen dacht ik aan mijn ouders,mijn 3 zusjes en mijn vrienden,ik kon ze toch niet zomaar laten stikken?
Dus ik deed mijn best en ik kon toch nog een tijdje boven blijven.
"Ok,ik zal je tijd inkorten,je mag eruit komen.Ik ben toch veel te goed voor deze wereld hé?"Zei Mister X met een irrtitante grimas op zijn gezicht.
We vertrokken terug naar de schuur en na zo'n 20 minuten kwamen we er weer aan.

Bij Harry's huis.
Alle gezinnen waren samen gekomen in het huis van Harry.
Het was heel emotioneel,iedereen was aan het huilen en ze zeiden niets tegen elkaar.
Hun gehuil werd dan toch verstoord door de ringtone van een gsm.
Het was een liedje van One Direction en dat liet de ouders nog meer huilen.
Zouden ze dat mooie gezang ooit nog terughoren?
Karen (de moeder van Liam) nam op.
Tijdens het telefoongesprek kreeg ze een lichte glimlach op haar gezicht.
De andere ouders keken elkaar vragend aan.
Toen ze na een tijdje gedaan had met bellen,zei ze glunderend :"De politie is iets op het spoor!"
"Dat meen je niet?"Zei de moeder van Louis vrolijk.
"Ja! Ze hebben een getuige gevonden.Een vrouw heeft een man in een zwarte lange jas zien instappen in de auto waar de jongens ook zaten,en het was zeker niet de manager,want andere getuigen kunnen bevestigen dat de manager toen nog binnen was.Het is niet veel informatie,maar als ze het nader onderzoeken kan het wel zijn dat ze die man kunnen vinden!"
Alle ouders glunderden van geluk.Ze waren superblij.

In de schuur.
Zayn kwam weer binnen.
Hij was kletsnat,de jongens konden al raden wat er was gebeurd.
"Zo,dat was weer leuk vandaag hé!Voor mij was het alleszins de plezierigste dag van mijn leven!"Zei Mister X irritant vrolijk.
"Het was wel genoeg voor vandaag,morgen zijn de laatste 2 aan de beurt.Tot morgen! Zei Mister X.

____________________________________________________________________________________________________________________
Dat was het laatste hoofdstukje voor vandaag!
En dus voor de mensen die dachten dat het de manager was ; Jullie waren fout !
Tot morgen,
veel kusjes
MissMalikXx