4.01

Onze groep volgde een crewlid naar een hele andere kant van het vliegveld. Na onze bagage gecontroleerd te hebben en nog wat spulletjes gekocht te hebben voor op het vliegtuig gingen we verder. In de verte zag ik door de ruit al een vliegtuig staan, waarschijnlijk niet die van ons want een ander groepje kandidaten er al ingaan. Het crewlied, wiens naam blijkbaar John was, liet ons door een deur gaan die naar het vliegtuig ging. We stapten het vliegtuig binnen en zochten een goed plaatsje. Ik ging naast Jesy zitten en Leigh-Anne en Jade gingen achter ons zitten. Er kwam een stewardess, ze zag er enorm jong uit en ze had prachtige blonde krullen. De stewardess liep op ons af en vroeg of we iets nodig hadden, wij schudden onze hoofden van nee en de stewardess liep weer weg. Ondertussen begon een filmpje te spelen over hoe we ons moesten vastmaken voor een veilige vlucht, de piloot sprak door de intercom en zei dat we binnen vijf minuten zouden vertrekken.

Na zo'n halfuur vliegen moest ik echt dringend naar de wc, ik vroeg aan de blonde stewardess waar er een wc was. De blonde stewardess begeleidde me naar de wc en terwijl we wandelden besloot ik om een praatje te maken met haar. "Hoe oud ben je eigenlijk? Je ziet er uit als een leeftijdsgenoot van me." Waren mijn woorden. De stewardess zuchtte even en antwoordde toen dat ze maar zestien is. In mijn gedachten vroeg ik mezelf af of ze dan al mag werken als stewardess. Het meisje leek mijn gedachten te lezen want plots zei ze: "Ja, zestien is jong. Maar het vliegveld is van mijn vader, hij overleed drie jaar geleden. Mijn stiefmoeder vind dat het mijn schuld is, en ik moet nu boeten. Maar erg vind ik het niet, wij vliegen in de lucht dus ik stel me dan voor dat mijn vader hier ook ergens is, in de wolken. Ik weet zeker dat hij trots is op me", de stewardess keek me aan terwijl er een traan over haar wang rolde, bij mij kwamen de tranen ook al snel en ik trok haar in een knuffel. Ik ging binnen in de wc en deed mijn behoefte, toen ik uit de wc ging stond de stewardess er niet meer dus moest ik lekker mijn plek alleen terug vinden.

Toen ik eindelijk mijn plek had gevonden ging ik zitten en dommelde ik in. Ik droomde er over dat wij X-Factor zouden winnen. Dat mijn nieuwe thuis bijna een vliegtuig zal zijn. Heen en weer reizen, naar de fans, de interviews, en jammer genoeg de paparazzi. Ik zal wereldberoemd worden, en trouwen met een wereldberoemde jongen, een lieve, een knappe maar vooral, één die me berijpt. Een jongen die me met liefde behandeld, zo iemand, dat wil ik wel...

"Wake up !" ik hoor Jesy in mijn oor schreeuwen terwijl zij en de anderen uitbarsten in het lachen. Ik negeer het en zet me recht. Door de intercom spreekt de piloot om te zeggen dat we gaan landen en dat we dus moeten zitten en gordels aandoen. Nu weet ik nog niet waar we heen gaan...