Chapter 27 ~ Sarah Johnson

Zenuwachtig trippelde ik van mijn ene voet op mijn andere. Vandaag zou ik aan Harry meedelen dat Eleanor bij ons zou komen wonen. Ze had me nog een paar keer proberen tegen te spreken, maar mijn besluit stond vast. Ik zou voor haar zorgen, voor Louis. Hetgeen wat me het meest nerveus maakte, was dat ik geen idee ervan had hoe Harry zou reageren.

Ik kneep mijn ogen even samen toen de soldaat in de hoek naar me knikte dat ik de kamer binnenmocht. Voor een fractie van een seconde liet ik mijn hand op de deurklink liggen voordat ik de deur opendeed. Ik liep de kamer binnen en merkte dat Harry in zijn bed zat. Toen hij zag dat ik het was die de kamer betrad, sprong hij recht en rende naar me toe. Hij tilde me op en draaide een rondje met me waardoor ik niet anders kon dan lachen. Het leek wel eeuwen geleden dat ik hem zo blij had gezien. Toen ik met beide voeten weer veilig en wel op de grond stond, drukte hij zijn lippen op de mijne. Het gevoel van gemis dat ik de laatste dagen in overvloed gevoeld had, leek nu langzaam mijn lichaam te verlaten.

'Ik ben zo blij dat je er bent.' fluisterde hij wanneer hij zijn voorhoofd op de mijne plaatste. Ik glimlachte, nam zijn hand vast en leidde hem naar het bed. Wanneer ik me op het bed liet neerzakken, leek ik eindelijk mijn stem teruggevonden te hebben. 'Hoe gaat het met je?' vroeg ik voorzichtig. Zijn ogen glinsterden. 'Het gaat goed.' Zijn witte tanden kwamen tevoorschijn wanneer hij lachte. Ik slaakte een zucht van verlichting. Ik besloot om het voorval met de pillen te negeren en er niet tegen hem over te beginnen.

Ik vestigde mijn blik op onze nog steeds verstrengelde handen. 'Harry?' Een instemmend geluidje betekende dat hij luisterde. 'Eleanor moet misschien de basis verlaten.' mompelde ik. Tot mijn genoegen werden zijn ogen groot. 'Dat meen je niet?' Waarschijnlijk sprak mijn gezicht boekdelen navenant hij naar adem snakte. 'Liam heeft het ondertekend.' beantwoorde ik zijn verwarde blik. 'Ik heb voorgesteld dat ze bij ons kan komen wonen.' Ik begon automatisch stiller te praten. Hij schudde zijn hoofd.