De brief

Lilly Joley zat op bed. Ze las een boek. Het was héél spannend en Lilly hield haar adem in.
'Lilly! Kom je eten?' riep mevrouw Joley. 'Het eten is klaar!'
'Ik kom eraan, mam!'
Teleurgesteld legde Lilly het boek weg. Toen ze beneden kwam zag Lilly dat ze spaghetti aten.
Haar tweelingbroer Dion en haar kleine zusje Tissy zaten al aan tafel.
Lilly ging ook an tafel zitten en zag hoe een dampend bord spaghetti voor haar neus kwam te staan.
'Wat eten we morgen?' vroeg Dion met volle mond. Morgen waren Dion en Lilly jarig. Ze werd twaalf. Hoewel Lilly en Dion een twee-eïge tweeling waren, leken ze helemaal niet op elkaar. Dion had donkerblond haar en bruine ogen. Lilly had rood haar en gifgroene ogen.
Als de tweeling jarig was, was het voor Dion was het dan altijd heel belangrijk wat ze dan aten.
'Morgen?' mompelde meneer Joley, die achter zijn krantje aan tafel zat. 'Nog geen idee, bedenken jullie maar iets.'
Lilly en Dion gingen in overleg. Uiteindelijk wilde ze allebei pannekoeken.
Toen mevrouw Joley aan tafel zat gingen ze eten.
'En?' vroeg ze. 'Hoe smaakt uw spaghetti mevrouw Lillyana Elizabeth Joley.' Mevrouw Joley lachte.
Lilly's echte naam was Lillyana en hoewel de meeste kinderen een hekel aan hun echte naam hadden, vond Lilly hem wel mooi.
In de boeken die ze had gelezen was er een Lillyana, de dochter van Apollo en Athena.
Na het eten wilde Lilly naar bed, zodat ze morgen lekker fit was.
Maar ze bleef stiekem toch nog even lezen in dat spannende boek.

De volgende ochtend was Lilly als eerste wakker. Eerst maar even naar de wc, dacht ze. Ze liep naar de badkamer en daar kwam ze Dion tegen. Die was net klaar.
'Gefeliciteerd broertje.' lachte Lilly.
'Gefeliciteerd.' zei Dion terug.
Toen Lilly klaar was ging ze terug naar haar kamer.
Ze keek op haar wekker en zag dat het zeven uur was.
Oh... dacht Lilly. Ik dacht dat het veel vroeger was. Zeven uur is een prima tijd om op te staan.
Na een warme douche ging Lilly naar beneden.
'Gefeliciteerd!' de hele famillie (behalve Dion) stond onderaan de trap voor Lilly te zingen.
'Hier is je cadeautje!' riep Tissy. Ze gaf Lilly een enorm cadeau.
Lilly scheurde het papier van het cadeautje af en er stond zo'n reuzachtige ophang-tv (zoals Lilly het noemde.)
'Wauw! Bedankt mam! Bedankt pap!' Tissy kuchte beledigt. 'Bedankt Tissy.' voegde Lilly eraantoe.
Tikketik.
Post.
Er lagen bergen verjaardagskaarten voor Lilly en Dion.
'Verjaardagskaart van tante Lilo oom Ramon en Penny.' mompelde Lilly. 'Van opa Jacob en oma Gina. Opa Connor en oma Astrid en... Aan Lillyana Elizabeth Joley!'
'Van wie is het?' vroeg Dion die nu net naar beneden kwam en een mountainbike kreeg.
'Staat er niet op.' zei Lilly. 'Maar het is wel iemand die mijn hele naam kent!'
Lilly liep naar de woonkamer en maakte de envelop open. Haar ouders zagen er nerveus uit.
Lilly las de brief voor.

Beste Lillyana Elizabeth Joley

Het spijt me dat ik je dit niet eerder heb verteld. Jij bent niet wie je denkt dat je bent. Jij bent een godin.
Ik heb je bij je ouders voor de deur gelegd, twaalf jaar geleden. Ik hou van je, maar het was te gevaarlijk om je te houden. Het was een zware tijd hierzo. Wil je weten wie ik ben? Zaterdag vijf april om 12:00 bij de halvemaanstraat.

Anoniem.

Lilly schrok.
'Wat heeft dit te betekenen?' vroeg ze.
'Weten we niet.' zei mevrouw Joley. 'Je lag op het matje bij de deur toen ik zwanger was van Dion. We hebben je toen opgevoed. En nu...'
'Ik ga over een paar uur naar de halvemaanstraat.' zei Lilly en ze verdween naar boven.

Lilly trok haar jas aan.
'Mam, pap, ik kom zo terug!' riep Lilly.
'Oké, doe wel voorzichtig.' riep haar moeder.
'Doe ik!'
Lilly huppelde naar de halvemaanstraat. Hoewel ze huppelde voelde ze een angst...
Ze kwam bij de halvemaanstraat aan.
En ze wist niet wat ze zag.
Lilly had hen zo vaak gezien. In boeken, op internet, op school.
Bij het paaltje waar op stond 'halvemaanstraat' zaten Athena en Apollo, de godin van de strategie en wijsheid en de god van de zon, de sterren en het licht.