Hoofdstuk8

Ik belde me moeder en zei haar dat ik me niet lekker voelde en dat ik graag naar huis wou. Me moeder vond het eerst niet goed maar ik heb haar over gehaalt. Ik droogde me tranen af en liep alle trappen af naar beneden toen ik beneden was melde ik me af, en pakte me fiets ik voelde iemands ogen in me rug prikken. Het waren die van die me verdrietig aan keek. Hij gebaarde dat hij er aan kwam hij liep zijn klas lokaal uit en rende naar me toen. Maar ik liep door. Hij pakte me vast en vroeg ga je naar huis? Ik negeerde hem helemaal. Hij zei ik kom vanmiddag langs en dan praten we want ik weet niet wat er aan de hand is hij ga haar een kus op haar wang en een knuffel en toen rende hij weer naar binnen en Nina fietste naar huis. Toen ik thuis kwam was me moeder niet thuis want ze was aan het werk ik maakte een kopje thee en nam het mee naar boven en ging boven in me bed liggen. Ik huilde aan een stuk door want ik hield zo veel van owen, ik hou nog steeds heel veel van owen, hoe kan hij me dit nou aan doen? Ik hoorde de bel en dacht dat het me moeder was dus ik ging met deken en al naar beneden ik zag er niet eens uit! Owen stond voor de der ik maakte de deur open en hij vroeg mag ik binnen komen? Ik zei niks en liep weer naar boven ging op bed zitten en keek owen aan. Owen ging naast me zitten en vroeg : wat is er nu Nina wil je me het alsjeblieft zeggen want ik wil me meisje zo niet zien en hij streek met zijn hand over Nina's wang. Nina: ik heb je wel gezien vanochtend. Owen: vanochtend? Nina; ja met dat nieuwe meisje ofzo ja ik heb alles gezien ook bij het fietsen rek! Owen: ooooh dat meid kom eens bij me zitten dan legt hij alles uit.