1.9

'Kom.' glimlacht Cameron en neemt mijn hand. Ik glimlach en sta op. Hij trekt me mee en rent dan dwars door de fontein. Ik grinnik en hoor zijn geweldige lach. 'Geweldig.' grinnikt Cameron en zijn gezicht komt dichterbij. Voorzichtig voel ik zijn lippen op die van mij en zijn armen om mijn middel.
'Zullen we naar huis, het word koud.' mompel ik en ril. 'Is goed.' glimlacht Cameron en hand in hand lopen we terug naar huis.
'Hé hé daar zijn jullie.' grinnikt Fenna. Mijn hand glijd uit die van Cameron en snel gaat hij bij hun zitten. 'Ik ga even iets droogs aan trekken.' mompel ik en loop het huis in. Ik kijk nog een keer achter om en zie Cameron mij aan kijken. Ik glimlach en loop naar binnen.
Eenmaal ik mijn kamer pak ik een trainingsbroek uit de kast en een topje en vest. Ik verwissel mijn kleding snel en kijk dan het raam uit. Mijn vrienden sinds dat ik klein ben zitten allemaal om het vuur en lachen. Ik sluit het raam en laat me op bed ploffen. Een zucht ontsnap tussen mijn lippen door en slaperig sluit ik mijn ogen. Vandaag was de beste dag, mijn beste vriend zoende me gewoon en niet een keer maar wel meerdere keren. Maar, zoals ik het zeg mijn beste vriend en niks meer of minder. Ik open mijn ogen en zucht. 'Heei.' glimlacht Cameron en komt bij me op bed liggen. 'Ben je moe?' vraagt hij. 'Een beetje.' mompel ik. 'Wat zit je dwars?' vraagt hij me en veegt mijn haren uit mijn gezicht. 'Zijn we meer dan alleen beste vrienden?' vraag ik hem en kijk hem aan. 'Ik weet het niet.' mompelt Cameron en kijkt weg. Ik zucht en Cameron staat op. 'Ik ga naar beneden.' mompelt hij. 'Cameron?' mompel ik en gelijk zijn zijn ogen op die van mij gericht. 'Neen laat maar.' mompel ik. Cameron knikt en verlaat mijn kamer dan weer.